Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Λουλουδόπουλος, Μιλτιάδης Α."
-
Το κατρανοκούματο όπου κι αν πάη, κατρανοκούμαρο γυρίζ'
Λουλουδόπουλος, Μιλτιάδης Α. (1903)Ο αμίκανος και ανεπιτήδειος ο αυτός πανταχού -
Το πολύ το Κύρι' ελέησον κι ο παπάς δε το στρέγει
Λουλουδόπουλος, Μιλτιάδης Α. (1903)Ερμηνεία: Επί των επαχθώς τα αυτά επαναλαμβανόντων -
Το σκυλί 'που ταγίζεις, τον λύκο βοηθά
Λουλουδόπουλος, Μιλτιάδης Α. (1903)Ερμηνεία: Επί των αδίκως προστατευόντων αχαρίστους -
Το σκυλί λέγει πότ' ναρτη το καλοκαιρ' να φκειάσ' σπίτι
Λουλουδόπουλος, Μιλτιάδης Α. (1903)Ερμηνεία: Επί των προσδοκώντων καιρόν, αλλ' αμελώς -
Το χωριό δεν τογ θέλει, αυτός ρωτά του παππά το σπίτι που είνε
Λουλουδόπουλος, Μιλτιάδης Α. (1903)Επί των αναιδώς προσερχομένων και πραττόντων -
Τότε ο Θεός ήταν 'πο κατά γής, τον έγλυφαν τα πράμματα
Λουλουδόπουλος, Μιλτιάδης Α. (1903)Επί των αναδειχθέντων εκ των καιρικών περιστάσεων -
Τον έδειραν ως έν' αμάξι
Λουλουδόπουλος, Μιλτιάδης Α. (1903)Δια της φράσεως δηλούται το υπερβολικόν -
Του πετμεζά η κόρη παίρνει άνδρα τον ξειδά
Λουλουδόπουλος, Μιλτιάδης Α. (1903)Επί των δυσαναλόγων -
Τραβάτε με κι ας κλαίγω, και την ρόκα μ' το κατόπι
Λουλουδόπουλος, Μιλτιάδης Α. (1903)Ερμηνεία: Επί των προσποιουμένων -
Τρώγονται 'σαν τα προγόνια
Λουλουδόπουλος, Μιλτιάδης Α. (1903)Ερμηνεία: Επί των εριζόντων δίκην ξένων -
Υ Θεός ΄ταν 'πη ένα άνθρωπο να τον κάνη πλούσιο, δε ΄ρωτά τίνος υιός είναι
Λουλουδόπουλος, Μιλτιάδης Α. (1903)Ότι ο Θεός αδιακρίτως παρέχει τα ελέη του -
Φύγε 'πό τό έλεος νά μή 'μπής 'ςτήν αμαρτία
Λουλουδόπουλος, Μιλτιάδης Α. (1903)Ότι πολλάκις ο ελεών μυκτηρίζεται... = αμ' ηλεήται καί τέθνηκεν η χάρις -
Χριστός ανέστη ή θάνατον πατήσας;
Λουλουδόπουλος, Μιλτιάδης Α. (1903)Λέγεται εις δήλωσιν ευπορίας ή ανέχειας δια την εορτήν και σχετικήν περίστασιν -
Χωρίς προζύμη ψωμί δεν γίνεται
Λουλουδόπουλος, Μιλτιάδης Α. (1903)Ότι αδύνατον ευοδωθήναι τι άνευ συναντιλήψεως