Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Βαλαβάνης, Ι."
-
Ο άπορον με τον πορεμένον
Βαλαβάνης, Ι.Ο απορών βιώ αν τη συνδρομή του ευπορούντος. Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε -
Ο γάιδιορον ψοφά 'ς το ρασίν, αμμά η ζημία 'ς σο σπίτ κάθεται
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Επί του όρους μεν αποθνήσκει ο όνος, αλλ' η ζημία τον οίκον επικάθηται. Ερμηνεία: Σημαίνουσα ότι πάσα ζημία και μακράν συμβάσα επί τον οίκον επιδρά -
Ο γάιδιορον ψοφά 'ς το ρασίν, αμμά η ζημία 'ς σο σπίτιν κάθεται
Βαλαβάνης, Ι. (1874) -
Ο γάμον θέλει τούμπανα κ' η εγκλησία ψάλτην
Βαλαβάνης, Ι.Ερμηνεία: Δηλούσα ότι εφ' εκάστου το αρμόζον δεί γίνεσθαι -
Ο γάμος των γαμάντων και η πομπή των ακλοθάντων
Βαλαβάνης, Ι.Ο μεν γάμος τους γαμούσιν η δε πομπή τους ακολουθούσι (τη συνοδεία) προσήκει -
Ο γυρευόν εγύρευεν κ έδίνεν για την ψχήν άτ
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ερμηνεία : Επί των βοηθούντων τισίν εκ εκ βοηθείας, ης αυτοί παρ΄ άλλων τυγχάνουσιν -
Ο διάβολον δουλείαν κ΄είσεν εγάμνεν τα παιδιά
Βαλαβάνης, Ι. (1877)Ερμηνεία: Επί των εξ' αργίας επιχειρούντων οποιονδήποτε ανόητον -
Ο διάβολον δουλειάν κι είσεν κ εγάμενεν τα παιδία τ
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ο διάβολος στερούμενος εργασίας διέκρουσε τοις παίδας -
Ο διάβολον σίλια ποδάρια έσει
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ερμηνεία: Διδάσκουσα πρόνοιαν και ασφάλειαν εν ταις επιχειρήσεσι προς πρόληψιν δυσαρέστων -
Ο διάβολον σίλια πουδάρια έσει
Βαλαβάνης, Ι.Ερμηνεία: Πολυμήχανος εστί. Παρ. Δεν εξιστ. Προσοχών εαυτούς και άλλους -
Ο ήλιον εδιαστόλισεν
Βαλαβάνης, Ι. (1874)Ήρξα το διαλάμοων. Λέγεται μάλιστα όταν συμβή τούτο εν ομιχλώδες ημέρα -
Ο θείος σου είσεν οι κ' η θεία μ επεθυμούνεν άτο
Βαλαβάνης, Ι.Ο μεν θείος σου είχε το πράγμα, ηδεμή θεία επεθύμει αυτού, ερμηνεία: επί των ζηλούντων τα παρ' άλλους ειν αυτοί στερούνται, σημ. Ο νους της παροιμίας αισχρός -
Ο Θεός άλλους πλαν και άλλους κλαν
Βαλαβάνης, Ι.Ερμηνεία: περί άλλων μεν προνοεί απ' άλλων δε αποστρέφει το πρόσωπον -
Ο Θεός άνωθεν ορά
Βαλαβάνης, Ι. (1886) -
Ο Θεός αδά εν
Βαλαβάνης, Ι. (1886)Ερμηνεία: παροιμία λεγόμενη υπό του ομιλούντος περί τινός δίκαια -
Ο Θεός από πάν ελέπ
Βαλαβάνης, Ι. (1886) -
Ο Θεός από πάν κι αποφκά ετρύπεσεν κ' εφήκε σε
Βαλαβάνης, Ι. (1886)Ο Θεός άνωθεν και κάτωθεν τρυπήσας κατέλιπε σε. Επί των εν ουδενί επιτηδείων -
Ο Θεός δι τα φάβατα που κι έσ΄ δόντια να τρώη άτα
Βαλαβάνης, Ι. (1877)Ο Θεός δίνει τα κουκιά σ' εκέινους που δεν έχουν δόντια -
Ο Θεός επείρεν τον νου σ'
Βαλαβάνης, Ι.