Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Αγακίδης, Ι."
-
Εξοδεύω τα μαλλιά της κεφαλής μου
Αγακίδης, Ι. (1895) -
Ευθυνά τα γλύτωσε
Αγακίδης, Ι. (1895) -
Ευλόγησον
Αγακίδης, Ι. (1895)Ερμηνεία: Παρά τους μωναχούς ιδία καλέ ημέρα, υπακούω, πείθομαι, δεν αντιτάσσω -
Ζαρών σαν το ζαγάρ ούτας το δείρουν
Αγακίδης, Ι. (1895) -
Ζαρώνει σαν ο λαγός μεσ' ς την τρύπατ
Αγακίδης, Ι. (1895) -
Ζουρλός παπάς σε βάφτσε
Αγακίδης, Ι. (1895) -
Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχ' και κόκκαλα τσακίζ'
Αγακίδης, Ι. (1895) -
Η καλή η μέρα φαίνεται από το πρωί
Αγακίδης, Ι. (1895) -
Η καμήλα δεν κουτσαίν' απ' τ' αυτί!
Αγακίδης, Ι. (1895) -
Η λαγήνα πολλές φορές παγαίν' ς το πηγάδι 'ς το πάτο, θα τσακισθή
Αγακίδης, Ι. (1895) -
Η μεγάλ' η Παπαντή τες μαζών'μι τ' αντί
Αγακίδης, Ι. (1892)Ερμηνεία: Δηλούνται ότι μετά την υπαπαντήν τελειώνουν αν αλλεπάλληλοι εορταί -
Η νύφη που θα γεννηθή της πεθεράς της μοιάζει
Αγακίδης, Ι. (1895) -
Ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς
Αγακίδης, Ι. (1895) -
Θα μου κόψ' τα πράσα
Αγακίδης, Ι. (1895) -
Θέλ' η νύφη κι ο γαμπρός, θέλ' ο κόσμος όλος
Αγακίδης, Ι. (1895) -
Θεωρία επισκόπου και καρδιά μυλωνά
Αγακίδης, Ι. (1895) -
Ίσος σαν την λαμπάδα
Αγακίδης, Ι. (1895) -
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα
Αγακίδης, Ι. (1895) -
Ιχ το καυμένο μυρίζ' ακόμα γαλατόλες δόντια να μη είχεν θα να βυζαίνει ακόμα
Αγακίδης, Ι. (1895)Ερτμηνεία: Ειρωνικώς επί την σμικρυνόντων την ηλικίαν των