Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Πουλάκης, Δ."
-
Του λιναριού τα βάσανα, του μπαμπακιού τα πάθη
Πουλάκης, Δ. (1893) -
Του λιναριού τα βάσανα, του μπαμπακιού τα πάθη
Πουλάκης, Δ. (1910) -
Του λιναριού τα βάσανα, του μπαμπακιού τα πάθη ετράβηξα
Πουλάκης, Δ. (1910) -
Του μαχαιριού και του ξίφου
Πουλάκης, Δ. (1893)Ήρθεν ο τάδε στο σπίτι. Ήλθε θυμωμένος, στενοχωρημένος από κείνον προ πάντων, αλλά κ' από άλλη αιτία -
Τούδωκε ένα ξύλο από κείνα που εις κε' επαράγγηλις
Πουλάκης, Δ. (1910)Τούδωκε ένα ξύλο που ήταν όλο δικό του = ισχυράς, σφόδρα έδειρε -
Τουρκοπαιδεύω έναν
Πουλάκης, Δ. (1923)παιδεύω πολύ έναν, βασανίζω. (πρβ. Τουρκάλογο= άγριο άλογο και πεισματάρης άνθρωπος) -
Τραγούδησε και συ αρκούδι, στου αετού, τη ράχι
Πουλάκης, Δ. (1910)Όταν ξεπέση τις, τον περιγελούν και οι κατώτεροί του -
Τσί ή της ήρθανε τ' αντρίκια
Πουλάκης, Δ. (1893)Ενθουσιάσθη, άναψεν, ερεθίσθη πολύ απάνω στη δουλειά εκείνη που φρν κάνει να την ειπούμε -
Φύσα, διάολε, το κάρβουνο
Πουλάκης, Δ. (1910)Ερμηνεία: Βοήθει να μεγαλώσει ο καυγάς όταν εχθροί μας διαπληκτίζονται -
Φώτ' Αγίους, κλέφτ' Αγίους
Πουλάκης, Δ. (1893)Δια τους δουλεύοντας τας εκκλησίας και κλέπτοντας από αυτάς -
Χίλιω χρονών μελέτημα μιανής ώρας κάμωμα
Πουλάκης, Δ. (1910) -
Χορεύω στα βελόνια
Πουλάκης, Δ.Θυμώνω πολύ, πηδώ εκ θυμού π.χ έκαμαν έναν και ως χόρευε στα βελόνια -
Ψάρτης γένομαι, παπάς δε γένομαι
Πουλάκης, Δ.Ερμηνεία: Μη πράττε τουτο, θα κινδυνεύσης, κ' τότε εγώ δύναμαι μεν να σου ψάλω τα νεκρώσιμα, αλλ' όχι να γίνω κ' παπάς δια τα λοιπά