Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Πουλάκης, Δ."
-
Του ήλιου κύκλος άνεμος, του φεγγαριού χειμώνας
Πουλάκης, Δ. (1910) -
Του ήλιου κύκλος άνεμος, του φεγγαριού χειμώνας
Πουλάκης, Δ. (1893) -
Του λιναριού τα βάσανα, του μπαμπακιού τα πάθη
Πουλάκης, Δ. (1893) -
Του λιναριού τα βάσανα, του μπαμπακιού τα πάθη
Πουλάκης, Δ. (1910) -
Του λιναριού τα βάσανα, του μπαμπακιού τα πάθη ετράβηξα
Πουλάκης, Δ. (1910) -
Του μαχαιριού και του ξίφου
Πουλάκης, Δ. (1893)Ήρθεν ο τάδε στο σπίτι. Ήλθε θυμωμένος, στενοχωρημένος από κείνον προ πάντων, αλλά κ' από άλλη αιτία -
Τούδωκε ένα ξύλο από κείνα που εις κε' επαράγγηλις
Πουλάκης, Δ. (1910)Τούδωκε ένα ξύλο που ήταν όλο δικό του = ισχυράς, σφόδρα έδειρε -
Τουρκοπαιδεύω έναν
Πουλάκης, Δ. (1923)παιδεύω πολύ έναν, βασανίζω. (πρβ. Τουρκάλογο= άγριο άλογο και πεισματάρης άνθρωπος) -
Τραγούδησε και συ αρκούδι, στου αετού, τη ράχι
Πουλάκης, Δ. (1910)Όταν ξεπέση τις, τον περιγελούν και οι κατώτεροί του -
Τσί ή της ήρθανε τ' αντρίκια
Πουλάκης, Δ. (1893)Ενθουσιάσθη, άναψεν, ερεθίσθη πολύ απάνω στη δουλειά εκείνη που φρν κάνει να την ειπούμε