Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Βασιλειάδης, Κωνσταντίνος Ε."
-
Έρθεν το νερόν σ' αυλάκ'
Βασιλειάδης, Κωνσταντίνος Ε. (1891)Ερμηνεία: Επί του λίαν αργά εννοήσαντός τι -
Έχ' αντάρες και τρεχάματα
Βασιλειάδης, Κωνσταντίνος Ε. (1891)Είναι λίαν τεθορυβημένος ένεκα αιφνιδίου συμβάντος -
Έχ΄ κι ο μύρμηγκας χολή κι το κουνούπι άλμμα
Βασιλειάδης, Κωνσταντίνος Ε. (1891)Ερμηνεία : Ενέστι καν μύρμικι καν νέρφω χολή -
Έχει φαρμάκι 'ς την καρδιά και ζάχαρη 'ς τα χείλη
Βασιλειάδης, Κωνσταντίνος Ε. (1891)Ερμηνεία: Ετερα μεν κεύθει ενι φρεσί αλλα δε λέγει -
Έχεις γρόσια, έχς γλώσσα. Έχς φλουριά, έχς θουριά
Βασιλειάδης, Κωνσταντίνος Ε. (1891) -
Εγώ δε πατώ σε σάπιο σανίδι
Βασιλειάδης, Κωνσταντίνος Ε. (1891) -
Εγώ σε λέγω είμαι χαδούμς και συ με λες πόσα παιδιά έχω
Βασιλειάδης, Κωνσταντίνος Ε. (1891)Σημείωση: “Ευνούχος παλλακών” -
Είναι για δέσιμο
Βασιλειάδης, Κωνσταντίνος Ε. (1891) -
Είναι εις το νυν και αεί
Βασιλειάδης, Κωνσταντίνος Ε. (1891) -
Ευκή γονιών πάρε κ' εις το βουνό ανέβα
Βασιλειάδης, Κωνσταντίνος Ε. (1891) -
Εχε γεια ριζίτσα μου – 'ς το καλό κορυφίτσα μου – εγώ πάγω 'ς τα πάνω να θρέψω χήρες κι αρφανά κι απάρθενα κορίτσια
Βασιλειάδης, Κωνσταντίνος Ε. (1891)Σημείωση: Λέγει η κορυφή του σίτου προς την ρίζαν αυτού την 25 Μαρτίου -
Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει
Βασιλειάδης, Κωνσταντίνος Ε. (1891) -
Η λύκος 'ς την ανεμοζάλ' χαίρεται
Βασιλειάδης, Κωνσταντίνος Ε. (1891) -
Η σκύλ' από τη βιά τς γεννά τυφλά τα παιδιά τς
Βασιλειάδης, Κωνσταντίνος Ε. (1891) -
Ήρταν τ΄άγρια να βγάλουν τα ήμερα
Βασιλειάδης, Κωνσταντίνος Ε. (1891) -
Θέλς δε(ν) θέλς γάϊδαρε, πιε νερό
Βασιλειάδης, Κωνσταντίνος Ε. (1891) -
Θεωρία επισκόπου και καρδιά μυλωνά
Βασιλειάδης, Κωνσταντίνος Ε. (1891)Οίκοι λέοντες εν υπαίθρω αλώπεκες