Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 257-276 από 732
-
Μο το στσυλλί του 'νεγκώθει ο νομάτ', ο μυτής του 'ς τα κάκε τζο γλυτώνει
(1951)Με το σκυλί όποιος κάνει παρέα, η μύτη του από τα σκατά δε γλυτώνει -
Μο το χορτάρι ση νιστία κονdα μη πααίν΄, Με το μπαρούτι στη φωτιά κοντά μην πηγαίνεις
(1951)Τόλεγαν για δυό εχτρούς, ή για κορίτσια κι αγόρια, που δεν έπρεπε να πλησιάζονται -
Μο του 'α κουπώσ' σο μύο νερό, ο μύος τζο κώθει
(1951)Με το να χύσεις στο μύλο νερό, ο μύλος δε γυρίζει -
Μό τ' ά βάρτι η άνοιξη τζό 'ρτσεται
(1951)Μέ τό 'να τριαντάφυλλο η άνοιξη δέν έρχεται. Ένας άνθρωπος μοναχός του δέ μπορεί νά βγάλει πέρα μιά δουλειά. - Λεβ. 68, Πόντ. Α. Π. αρ. 890: Μέ έναν άθ' άνοιξη 'κ' έρται -
Μό το χουλϊέρι δίτ' με τα, μό την gρατούνα παίρ' τα
(1951)Με το κουτάλι μού το δίνει, με τή χουλιάρα μού το παίρνει. Όταν το καλό πού μάς κάνουν τ' ακριβοπληρώνουνται -
Μό το χουλϊέρι δίτει τα, τσαί μό το βράδι βgάλλει το 'φτάλμι του
(1951)Με το κουτάλι το δίνει, και με την άκρια (ουράδι) βγάνει το μάτι του. Γιά τους διπρόσωπους. Λεβ. 64. Ποντ. Α. Π. αρ. 915: Με το χουλάριν δί' το γάλαν και με τόστελίν εβγάλλει ατό -
Να 'λλ' ένα, είπεν dι η θεία μου η Γουζάβη
(1951)Να άλλος ένας, είπεν η θειά μου η Γουζάβη. Τόλεγαν στ' αστεία, όταν παρουσιαζόταν ένας σε μιά παρέα ή όταν πετιόταν κάποιος κι έλεγε μιά κουταμάρα. Η φράση έμεινε, λέει, από κάποια Γουζάβη, γυναίκα του Γουζού, πού όλο ... -
Να 'νοίκ' γουΐ να ξειλήση άν άβου, έμbρο 'ά ξειλήσ' συ
(1951)Αν ανούξεις λάκκο να πέσει ένας άλλος, πρωτύτερα θά πέσεις εσύ -
Να 'υρεύ' να ποίκ' σπίτι πασλάτει στο τ' εμέλι
(1951)Αν θέλεις να φτιάσεις σπίτι άρχισε από το θεμέλιο -
Να ήτουν gαο νομάτ', χα να 'σει σε τόνα κερεμέτι
(1951)Αν ήταν καλός άνθρωπος, θάχε δική του προκοπή