Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Πουλάκης, Δ."
-
Ό,τι κωλοκολλήση
Πουλάκης, Δ. (1893)Ό,τι κολλήση εις τον πάτον του καλαθιού, ό,τι κερδίση κανείς έστω κ' μικρόν -
Όντας φύγουν οι λύκοι, οι σκύλοι κάνουν θάματα
Πουλάκης, Δ. (1893)Περί δειλών θρασυνομένων όταν δεν υπάρχει ο ανθιστάμενος -
Όντας φύγουν οι λύκοι, οι σκύλοι κάνουν θάματα
Πουλάκης, Δ. (1910)Περί δειλών αποθρασυνομένων εν απουσία γενναίου -
Όντες αστράφτει και βροντά έχει ο λύκος τη χαρά
Πουλάκης, Δ. (1910) -
Όποιος χέση στη θάλασσα θα το βρη στ' αλάτι
Πουλάκης, Δ. (1910)Το κακού γυρίζει εις τον προξενούντα -
Όπου δυό κι εγώ τρείς
Πουλάκης, Δ.Λέγει ο' άγαμος, ει' ελεύθερος να θεάγη παντού, εις πάσαν συναναστροφήν -
Όπου λαχινοφάγη και μικροπαντρευτή πάνταναι κερδισμένη
Πουλάκης, Δ. (1910)Τρώγω το πρώϊ, η Καρπάθο: όπου νηχατοφάγη -
Όρνιθα γαμπρός, κουρούνα νύφη
Πουλάκης, Δ. (1910)Ότι είναι ο εις είναι και ο άλλος, και ου δυο πρόστυχοι -
Όσο ο νους μου στο χωράφι, τόσο δα να βρω τα βόδια
Πουλάκης, Δ.Λέγεται για κείνους που λησμονούν πολύ εύκολα -
Όσσι πολύ διαλέγουν στο ξεδιαλεμό 'πομένουν
Πουλάκης, Δ. (1893)Ότι δεν πρέπει να διαλέγη κανείς πολύ τη νύφη