Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 12-31 από 79
-
Για πράσσε για μετάπρασσε για που τογ κόσμολ λείπε
(1930)Λέγεται επί των μη εχόντων εμπορικάς επιχειρήσεις -
Δουλλειάν του μαείρεψαν
(1930) -
Έκαμα τοσ σημειδκιάν
(1930)Σημειδκιά = παροιμιώδες λέξη αγνώστου σημασίας απαντωμένη εις τινα φράσεις (από το ζόλι) -
Έκαμέμ μας το γέλλοιον
(1930) -
Έν να χαλάση τογ κόσμου
(1930) -
Έσ΄ ο Θεός
(1930) -
Εβκέην η δουλλειά του στό μεητάνιν
(1930) -
Εβυζύνισά του έναμ πάτσον τ εστράψαν ταμμάδικά του λαμπρόν
(1930)Σημείωση: Βυζινίζω πεποιημ. Λέξις εκ του ήχου βυζιβυζ = κάμνω συριγμόν, σκρίζω, βοϊζω -
Εζέξαν τον εις τηγ κάρνταν
(1930)Kάρντα=σχοινί, δι' ου δένεται ο άγριος βους εκ των κεράτων, όταν ζευχθή εις το άροτρον, διά να τον τραβούν προς τα οπίσω και τον αναχαιτίζουν, οσάκις ζητήση να τρέξη ή να κάμη κάτι -
Είδα τζ΄ έμεινα ξερός τζαί ξιστικός
(1930)Σημείωση: Ξιστικός (ο) = εκστατικός, ο ευρισκόμενος εν εκστάσει, έκθαμβος -
Εκδιάλεξετ (τ) εποδκιάλεξετ (τ)αι πάλε έπκιασεν το σειρόττερον
(1930)Ποδκιαλέω = εκλέγω εκ των υπολειμμάτων μετά προηγουμένων εκλογήν, επανεκλέγω -
Εν είπεγ κρί
(1930) -
Εν να ξαποληθή η θάλασσα, που λαλούν
(1930)Πολλάκις διηγουμένως της περί μεγάλης τρικυμίας την οποίαν έτυχε να ιδή λέγει έτσι θυμοί, έτσι φουρτούναν εν είδα ποττέ μου, είπουν εν να ξαποληθή η θάλασσα που λαλούν Η παροιμία αυτή έχει την αρχή έτι τινός παραδόσεως ... -
εν της στέκκας
(1929) -
Εξέρανα στον απάνω κόσμον
(1930) -
Εξικάρντισέμ μας που τα γέλλοια
(1930) -
Εξικαρντίστηκα που το γέλλοιον
(1930) -
Εξικαρντίστημαμ που το γέλλοιον
(1930)