Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Πουλάκης, Δ."
-
Είπ' η χέστρα της πορδούς, φεύγα και με βρώμισες
Πουλάκης, Δ. (1910) -
Είχαμε σκύλο κι εβόθαε του λύκου
Πουλάκης, Δ. (1893)Δια τους μη πιστους εις φιλίαν, συγγένειαν υπηρεσίαν -
Είχεν κι' η καλού πουτί κι' ήσκυβεν και τόγλυφεν
Πουλάκης, Δ. -
Εκεί που δεν κράζει πετεινός (επήγε)
Πουλάκης, Δ. (1910)Ερμηνεία: Εις το άκρον του κόσμου, άγνωστον που -
Εκείνον τον καιρό ήτανε το κοινοπόταμο στον κόσμο
Πουλάκης, Δ. (1893)Ερμηνεία: Ήτο ευτυχία, αγαθά πολλά -
Εμείς δεν εχυριόμαστε κι' εγέννησε κι' η γριά μας
Πουλάκης, Δ. (1910) -
Εμείς δεν εχωρειόμαστε κι εγέννησε κι η γριά μας
Πουλάκης, Δ. (1893) -
Εμείς δεν εχωρειόμαστε κι' εγέννισε κι' η γριά μας
Πουλάκης, Δ. (1910)Ερμηνεία: Ημείς δεν εχωρούσαμε και μας ήρθε κι' άλλος -
Ενούς ενούς αγιού έρκετ' η χάρι του
Πουλάκης, Δ.Καθείς με τη σειρά του ή ολίγον και ολίγον κατορθήται τι -
Ερρίξανε 'ς εμένα την κουντουρίτσα
Πουλάκης, Δ. (1910)Ερμηνεία: Ετραβήχθησαν όλοι κι' άφηκαν τη δουλειά επάνω μου -
Εσηκώθηκε στον αφαλό
Πουλάκης, Δ. (1893)Εσηκώθη ολόρθος για να τιμήση κάποιον ή από θυμόν που ήκουσε κάποιον λόγον -
Ετράβηξε του λιναριού τα βάσανα, του μπαμπακιού τα πάθη
Πουλάκης, Δ. (1893) -
Ευτού που στέκεις ήστεκα κ' εδώ που στέκω θα σταθής.
Πουλάκης, Δ. (1928) -
Εφίλησες ποτέ σου τους πέντε αδερφούς;
Πουλάκης, Δ.Έφαγες μπάτσο καμιά φορά; Οι πέντε αδερφοί = τα πέντε δάκτυλα -
Ζη κ' κρίνεται
Πουλάκης, Δ.Ζη πάσχει, επί χρονίει νοούντων κ' επί των βιούντων εν κόποις κ' μόχθοις -
Ζουρλός πνιγότανε και πάλι εγέλα
Πουλάκης, Δ. (1910)