Πλοήγηση Παροιμίες ανά Συλλογέα "Ζαράφτης, Ιωάννης"
-
Σήκωνέ μου τό βάρος
Ζαράφτης, Ιωάννης -
Σου, σου, και πάλι σου
Ζαράφτης, ΙωάννηςΚάμνεις, κάμνεις ως πάλιν τιπτε δε κάμνεις. Κινήσαι, κινήσαι κ' πάλιν είς ίδια ευρίσκεσαι -
Τ' άσπρα μαλιά φυρούν τον νουν
Ζαράφτης, Ιωάννης -
Τα πίσω απίδια έχουν νορές
Ζαράφτης, Ιωάννης -
Τάκαμε σαλαμούρα
Ζαράφτης, Ιωάννης -
Το γοργόν και χάριν έχει
Ζαράφτης, Ιωάννης -
Το γουδί το γουδοχέρι και το κόπανο 'ς το χέρι
Ζαράφτης, Ιωάννης -
Το κρίμα γκυμονειέται και με καιρό γεννειέται
Ζαράφτης, Ιωάννης -
Το πονηρόμ πουλί πιάνεται από τημ μύτη
Ζαράφτης, Ιωάννης -
Το φίδι σαθ θωρείς, τη συρματιά ζητείς
Ζαράφτης, Ιωάννης -
Τον άμπακον γεννά
Ζαράφτης, Ιωάννης -
Τον αράπη κι αν τομ πλύνης, τα σαπούνια μόνο χάνεις
Ζαράφτης, Ιωάννης -
Φασούλι Φασούλι γεμόζει σακκούλι
Ζαράφτης, Ιωάννης -
Ωλίς τοδ δένουδ δεκοχτώ και δεν τοδ δέρν' ο νους του
Ζαράφτης, Ιωάννης -
Ως που ν' ανέβη το σπαθί προφταίνει το συμπάθειο
Ζαράφτης, ΙωάννηςΕρμηνεία: Μέχρι τελευταίας στιγμής υπάρχει ελπίς