Αναζήτηση
Αποτελέσματα 91-100 από 132
Αυτό δα είναι για να γελάη του γ'ρούν'
(1936)
Όταν κανείς έκαμνε ή έλεγε κάτι πολύ το ανόητο, που θα ήταν δυνατό να κάμη αίσθηση και να δημιουργήση σχόλια και έξω από τον κύκλο των ενδιαφερομένων...
Η γριά αλεπού δεν πιάνεται με ξόβεργες
(1936)
Σημείωση : Ο ευφυής και πολύπειρος άνθρωπος δεν καταπολεμείται με ασθενή και σύνηθη μέσα...
Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρων η κόττες
(1936)
Συνηθίζεται στη Βλάστη και στα Σέρβια. Την λέγουν δε σ' εκείνους που αναμιγνύονται εις ξένα έργα και λόγω της αδαημοσύνης των αποτυγχάνουν, εκτίθενται, καταστρέφονται οικονομικώς ή ζημιώνουν ηθικώς. Στα Χάσια και στα Βέντζια όμως αντί να λέγουν “τον...
Περνά τ' αβγά με ντο χαλκά
(1936)
Με ντο χαλκά = από το χαλκά...
Πουλεί τα πολύ μικρά αβγά,όσα περνούν από το χαλκά και τα μεγάλα τρώγει η ίδια...
Πουλεί τα πολύ μικρά αβγά,όσα περνούν από το χαλκά και τα μεγάλα τρώγει η ίδια...
Άσπρο αbά κι' μαύιρ' κάπα
(1936)
Μαυίρ=μαύρη...
Οι αμπάδες, μακριά χειμωνιάτικα ανδρικά φορέματα μάλλινα, συνηθίζουνταν να είναι άσπρα. Κάπες βλάχικες δεν υπήρχαν στο Αυδήμι. Έλεγαν, όμως κάπες τις μάλλινες κουβέρτες που τις ύφαιναν στο Σχολάρι και ήταν διαφόρων χρωμάτων, κόκκινες, μαύρες...
Οι αμπάδες, μακριά χειμωνιάτικα ανδρικά φορέματα μάλλινα, συνηθίζουνταν να είναι άσπρα. Κάπες βλάχικες δεν υπήρχαν στο Αυδήμι. Έλεγαν, όμως κάπες τις μάλλινες κουβέρτες που τις ύφαιναν στο Σχολάρι και ήταν διαφόρων χρωμάτων, κόκκινες, μαύρες...
Των ναυτώνε οι γυναίκες το Μαγιάπριλο χηρεύουν
(1936)
Ερμηνεία: Σύμφωνα με την παροιμία η θάλασσα είναι επίφοβη και τον Μάϊο ακόμη...
Ο λύκος στην ανεμοζάλη χαίρεται
(1936)
Οι κακοποιοί χαίρονται όταν γίνονται ταραχές και ανακατοσούρες, γιατί τότε τους δίδεται καλύτερα ευκαιρία να κάμνουν τη δουλιά τους...
Αυτός πιρναει κι τσ' χάdρες
(1936)
Δηλαδή μπορεί να περάση και ο ίδιος μέσα από μια χάνδρα. Άνθρωπος που τα καταφέρνει όλα...
Το ήσυχο νερό τρυπάει το βουνό
(1936)
Η αξία της υπομονής και της αταραξίας...
Της αρκούδας άμα βγάλης τη χαλινάδα τότε θα ιδής αν είναι ήμερη ή άγρια
(1936)
Σημαίνει: Του πονηρού ανθρώπου ο χαρακτήρας φανερώνεται όταν δεν συγκρατείται από το φόβο και δεν υπάρχει ανάγκη πλέον να υποκρίνεται...