Αναζήτηση
Αποτελέσματα 91-100 από 354
Ταν ταν κοιλία εύκερον και διότι ακονιμένα
(1874)
Ορχού ορχού τη γαστρί λιμωττούση και τοις οδούσι τεθηγμένοις...
Ερμηνεία: Παροιμία λεγομένη υποχορευόντων λιμώ κατεχομένων...
Ερμηνεία: Παροιμία λεγομένη υποχορευόντων λιμώ κατεχομένων...
Πρώτον βούκαν π΄ έρπαξεν και μικρός π΄ εγυναίκιζεν, καμμίαν κ΄ εκομπώθεν
(1874)
Ο των πρώτων την έκθεσιν αναρπάσας και μικρός μυνφευθε΄ςι ουδέποτε ηπατήθη. Ερμηνεία. Διότι πολλάκις εις τον υστερούντα ουδέν απολείπεται, οδέ μικρός νυμφευθείς έξει εγκαίρως παίδας ως έρεσιμα...
Η δουλειά γάιδιαρος ένι να τσιμπίγης ατό και πάγει εμπροστά
(1874)
Ερμηνεία: Συν Αθηνά και χείρα κινείν...
Την εντροπήν επούλησα και τ' άριν(α) πάλ' εχάσα
(1874)
Την εντροπήν επώλησα και την αιδώ απέβαλον...
Άριν (τουρκ.) = αισχύνη...
Ερμηνεία: Επί των εξ' απογνώσεως ασυστόλων αποβάντων...
Άριν (τουρκ.) = αισχύνη...
Ερμηνεία: Επί των εξ' απογνώσεως ασυστόλων αποβάντων...
Δώσ' μ' εμέν και του παιδιού μου κι' άντρας μ' όξω παραστέκει
(1874)
Δώσ' εμέ και το παιδί μ' κι' άντραμ εν σημ πόρταν. Ερμηνεία: Επί των άγαν απαιτητικώς...
Βούδια πουλεί και κάττες αγοράζει
(1874)
Βους πιπράσκων γαλαίς ωνείται...
Ερμηνεία: Επί των αφρόνως και ασυμφόρως ποιουμένων τας δοσοληψίας...
Ερμηνεία: Επί των αφρόνως και ασυμφόρως ποιουμένων τας δοσοληψίας...
Δουλειάν άν κ εγζει έγλι και κουβαρία
(1874)
Έι αργός εκμήρυε και πήνιζε. έγλι αντί έγλισον...
Ερμηνεία: Επί των διατριβόντων περί λόγους ή έργα ουκ ανύσημα. Οι έργον ούκ είχον ετείχιζον Στρ. Χρηστομ. εν τας κατ' επιτομ. Γεωγρ. Σελ. 105, 146...
Ερμηνεία: Επί των διατριβόντων περί λόγους ή έργα ουκ ανύσημα. Οι έργον ούκ είχον ετείχιζον Στρ. Χρηστομ. εν τας κατ' επιτομ. Γεωγρ. Σελ. 105, 146...
Σκοτίαν και δειλίαν κι τερεί
(1874)
Εις σκοτίαν και δειλίαν συ βλέπει(κτά το όχημα εν διαδυούν αντί ουδεν σκοτία δειλία...
Ερμηνεία: Επί των μη δεδιότων εν τω σκότει...
Ερμηνεία: Επί των μη δεδιότων εν τω σκότει...
Ας σ' εσόν το στόμα και 'ς ση Θεού τ'ωτἰν
(1874)
Από το στόμα σου και 'ς του Θεού τ' αφτί. Επί ευχαρίστου λόγου η ευχής...
Του Μαρτί ο ήλιον σην νύφεμ μ απούν και μη σηγ κόρημ μ
(1874)
Ερμηνεία: Παροιμία σημαίνουσα το άσπλαγχνον των πευθερών, έτι δε και την επί των υγείαν βλαβεράν ενέργειαν του κατά τον Μάρτιον ηλίου...