Αναζήτηση
Αποτελέσματα 41-50 από 96
Όθεν είμαι κι όθεν ΄κ΄είμαι, πάντα έχ΄νε με και στέκ΄νε
(1931)
Όπου είμαι κι όπου δεν είμαι, πάντοτε τα ΄χουν μαζί μου
Όλ' παλαλοί και 'ς σο κουνίν πα το κείται λαΐζ' το κιφάλ'ν αθε
(1931)
Όλοι παλαβοί κ' εκείνο που κείται 'ς την κούνια κουνά το κεφάλι του
Σ' σήν ανεφορίαν το σύντεκνον ατ' κ' εγνωρίζ' και 'ς σήν κατεφορίαν το γάϊδαρον
(1931)
Ανεφορία τα μεσόγεια μέρη, κατεφορία δε τα παράλια. Σ την αντόν κουμπάρο του δεν γνωρίζει και ς την κατ.το γάιδαρό του...
Επί του προσποιουμένου ένεκα συμφέροντος άγνοιαν προσώπων και πραγμάτων....
Επί του προσποιουμένου ένεκα συμφέροντος άγνοιαν προσώπων και πραγμάτων....
Το πρόγατον επαραπονέθεν 'ς σον Θεόν και είπεν εμέν Αρμενάντ με φάτς' -'Κιάμ εμέν λένε ασφάτς' είπεν ο Θεόν κ' έγώ ΄κι χολκάσκουμαι
(1931)
Το πρόβατο παεαπονέθη ΄ς το Θεόν και του είπε “Εμένα οι Αρμένιοι με λένε φάτς” -”Εμένα όμως με λάνε ασφάτς” είπε ο Θεός “Κι όμως εγώ δε θυμώνω”...
Επί ευθίκτου και ψευδοφιλοτίμου...
Επί ευθίκτου και ψευδοφιλοτίμου...
Τράντα χρονών λιβρόν κορίτσ' λεν ατεν παλαιγραία, κλίσκεται και χεροφιλεί, ρούζ'νε τα μασωτέρα 'τ'ς
(1931)
Τριάντα χρονώ τρυφερό κορίτσι το λένε παλιόγρια, σκύβει και φιλεί τα χέρια, πέφτουν οι τραπεζίτες της. Χαλδ. Ειρωνικώς επί παρήλικος κόρης...
Τα δυο αδέλφα είν' καλά, τα τρία άλλο καλλίον, τα πέντε και τα τέσσερα κάστρα θεμελαμένα
(1931)
Τα δυο αδέρφια είναι καλά, τα τρία πιο καλύτερα, τα πέντε και τα τέσσερα είναι κάστρα θεμελιωμένα, Χαλδ. Επί της ισχύος των αλληλοβοηθουμένων αδελφών...
Μεγάλη βούκα φάγε, μεγάλο λόο μη ειπής
(1931)
Μεγάλη μπουκιά ......
Προς τον μεγαλαυχούντα...
Παραλλαγαί: Μέγαν βούκαν φα και μέγαν λόγον μη λες...
Παραλλαγαί: Μέγαν βούκαν βουκού και μέγαν λόγον μη λες: μεγάλη μπουκιά μπουκώσου...
Προς τον μεγαλαυχούντα...
Παραλλαγαί: Μέγαν βούκαν φα και μέγαν λόγον μη λες...
Παραλλαγαί: Μέγαν βούκαν βουκού και μέγαν λόγον μη λες: μεγάλη μπουκιά μπουκώσου...
Τον γάϊδαρον 'κι κρούει το παλάν' κρούει
(1931)
Δε δέρνει το γάϊδαρο, δέρνει το σαμάρι...
Επί του αντί του αληθούς ενόχου τιμωρούντος ταπεινότερον και αναίτιον υφιστάμενον αυτού ή και άλλον παντελώς αθώον...
Επί του αντί του αληθούς ενόχου τιμωρούντος ταπεινότερον και αναίτιον υφιστάμενον αυτού ή και άλλον παντελώς αθώον...
Να εμαρουκούντον, το κρέας ατ' 'κ' εφαγίουτον
(1931)
Και να αναχάραζε το κρέας του δεν τρωγόταν...
Επί ανθρώπου αηδούς και απαισίου...
Επί ανθρώπου αηδούς και απαισίου...