Αναζήτηση
Αποτελέσματα 81-90 από 121
Ο φούρνος φκιάνει το ψωμί κι' ο ήλιος τη μπουγάδα
(1952)
Μπουγάδα και αλισίβα (ιταλΙικές και τα δύο), το πλύσιμο των ρούχων με βραστό νερό και στάχτη. Ο ήλιος συμπληρώνει με το στέγνωμα την ασπράδα των ρούχων...
Εψές με τα κοφίσια μας και με τσου μπακαλιάρους, σήμερα με τσι τσάπες μας σαν τσου παλιογαϊδάρους
(1952)
Το λένε οι χωρικοί για την ημέρα των Βαΐων. Συνηθάνε εκείνη την ημέρα στην Κεφαλλονιά να τρώνε σκορδαλιές (αλιάδες) με μπακαλιάρο και κοφίσι (αγγλ. stock-fisch), ένα ψάρι παστό, σκληρό σαν ξύλο, που το μοσκεύουν στο νερό πριν το βράσουν...
Τρίτη γεννιέτ' ο όμορφος, Τετράδ' ο αντρειωμένος, Πέφτη ο καλορίζικος, Παρασκευή ο ξένος, Σάββατο ο πραματευτής και Κυριακή ο μπιζάρος
(1952)
Πρόληψη για το χαρακτήρα αυτών που γεννήθηκαν. Ξένος=αυτός που θα ξενητευτή, Πραματευτής=έμπορος γενικά, και κοσμικός τύπος, Μπιζάρος (ιταλ.)=παράξενος, ξεχωριστός...
Τση μελαχρινής η τζιέρα, νόστιμ' είναι κάθε μέρα και τση άσπρης τση μπουχνάτης, μιαν αυγή 'ν' η ομορφιά της
(1952)
Η άσπρη είναι όμορφη μόνο το πρωί που ξυπνάει
Ποιός εκαλοπάντρεψε το κακό μου το παιδί; Ο καλός ο γείτονας. Και ποιός εκαλοπάντρεψε το καλό μου το παιδί; Ο καλός ο γείτονας
(1952)
Οι γείτονες δίνουν καλές πληροφορίες για κάθε κορίτσι
Έχει τ' αντρόγενο χολή, έχουν τ' αδέρφ' αμαχή, έχει κ' η μάννα με παιδί, όσο να μπη και να 'βγη
(1952)
Χολή = θυμός με διάρκεια, αμαχή (μάχη) = μίσος
Μπαρμπούνι-μπαρμπουνάκι, το καλύτερο ψαράκι
(1952)
Συνηθάνε τη Σαρακοστή και βράζουνε καβούρους με τ' αλάτι...
Το Νοέμβρη νόγα σπέρνε το Δικέμβρη δίκια σπέρνε
(1952)
Η παροιμία παίζει με τις λέξεις νογάω καταλαβαίνω. Τους δυο αυτους μήνες πρέπει να κάνη κανείς προσεχτική και μετημένη σπορά...
Σάπια γνέματα, παλιά πανιά
(1952)
Όταν οι πρώτες ύλες είναι σάπιες, και τα υφάσματα θα 'ναι σάπια...
Από τη συλλογή Λιβιεράτου...
Από τη συλλογή Λιβιεράτου...
Έντεκα Μονοπολάδες, δεκατέσσαρες κουβέτες
(1952)
Χωριό στην Παλική...
Οι παροιμ. 1169 και 1170 σημαίνουν ασυνεννοησία...
Οι παροιμ. 1169 και 1170 σημαίνουν ασυνεννοησία...