Αναζήτηση
Αποτελέσματα 251-260 από 331
Αδρεφέ μου και καλέ μου, και ποτέ καλύτερέ μου
(1952)
Όσο και ν' αγαπάη ένας τον αδερφό του, δεν τον αναγνωρίζει για καλύτερο
Οπού βαρεθή το σκυλί του, λέει πως ελύσσιαξε
(1952)
Γιά να 'χη αφορμή να το σκοτώση
Αστραψιές τση νυχτός, βροχή τση μερός
(1952)
Δηλαδή θα βρέχη την άλλη μέρα
Ο ακαμάτης δε θέλει ψυχοπόνεση
(1952)
Ψυχοπό – νεση = λύπηση, συμπόνια
Από τ' Άϊ – Γιαννιού του Λαμπαδάρη, η μέρα παίρνει τα πίσω
(1952)
Ερμηνεία : Από τις 24 Ιουνίου, που έχουμε τις θερινές τροπές του ήλιου, η μέρα μικραίνει
Ο άρρωστος θέλει γιατρό, κι ο πεθαμένος κλάψα
(1952)
Αντί να κλαίμε για έναν άρρωστο, καλύτερα να τρέξουμε στο γιατρό
Ο γάμος κ' η λύπη είναι φωναράδες
(1952)
Λύπη = θάνατος
Οι νυφίτσες όλο τη ρόκα τσ' ακαμάτρας πάνε και κλέβουνε.
(1952)
Αυτό προφασίζεται η τεμπέλα γνέστρα
Α δεν τ' αργάσης το πετσί, παπούτσι δεν το κάνεις
(1952)
Αργάζω = χτυπώ, επεξεργάζομαι, Την παροιμία τη λένε και για το μεγάλωμα των παιδιών
Βρώμη ρίξ' του του γαιδάρου, κ' έρκεται
(1952)
Ρίχτω και δείχτω = δείχνω ή ρίχνω (αυτά τα δυο ρήματα ανακατεύουν τις σημασίες τους στις κεφαλονίτικες εκφράσεις)