Αναζήτηση
Αποτελέσματα 331-340 από 342
Ποιός είνε όξω στη θάλασσα αμπέλι να φυτέψη – και καββαλάρης στ' άλογο να μπή να το κλαδέψη; Εγώ είμαι όξω στη θάλασσα αμπέλι να φυτέψω. – Και καββαλάρης στ' άλογο να μπώ να το κλαδέψω
(1919)
Στίχοι αποσπαθέντες εκ δημ. Άσματος και μεταπτούντες την παροιμίαν. Απτοπασθήσαι εκ του άσματοςτης Ηλιογέννητης, ούτιος έκαμαν έχομεν συλλέξις εκ παραλλαγής. Ανάλογος εκφρασις φέρονται κι εις άλλα δημοτ. Άσματα και δι' σν ...
Ανάθεμά σε Ζαχαριά με το ζακόνι πόχεις κάθε βδομάδα πόλεμο κάθε μήνα γυναίκα
(1917)
Ερμηνεία: Δίστιχον είτε αυτοτελές είτε απόσπασμα άσματος μεταπεσόν εις παροιμίαν. Εξαίρεται εν αυτώ το ανυπότακτον και αδάμαστον του ήθους του περιωνύμου κλέφτου ως και το φλογερόν της ιδιοσυγκρασίας του ένεκα του οποίου ...
Ακριβά ναι Άγιε μου Γιώργη τα σφουγγάτα σου
(1917)
Αρχή της παροιμίας η εξής:Ποιμήν τις εισελθών να προσευχηθώ εις ερημοκκλήσιον τι τιμώμενον επ' ονόματι του Αγίου Γεωργίου, εύρεν γνώστον της εικόνος του...Ο ποιμήν δεν αντέστη εις τον πειρασμόν και το κατεβρόχθισε, καλά ...
Τη Δευτέρα έχει σκόλη και την Τρίτη παρασκόλη, την Τετράδη και τη Πέφτη κοιτταζόταν στον καθρέφτη, και την Κυριακή ερώτα έχετε, γυναίκες, ρόκα;
(1919)
Ερμηνεία: Λέγεται επί των οκνηρών ή γενικώς επί εκείνων οι τίνες είναι πολύ αμελείς δια τας υποθέσεις των, εις ας θέλουσι να ενασχοληθούσι την τελευταία στιγμή
Άιντε, μωρ' Κακουραίοι, με τομ παλιοτραχανά σας κι άλειψα το μέστι μου
(1919)
Μεστί = Εμβάς, παντούφλα
Κουτσός στογ κάμπο έτρεχε να φτάση καββαλάρη κι' ένας μουγκός του έλεγε: που πας ρε σαλληκάρι;
(1919)
Λέγεται όταν τις ψευδόμενος διηγείται υπερβολικά ή φανταστικά κατορθώματα ως υπ' αυτού δήθεν διαπραχθέντα. Πολλάκις ανεφαινεται και ως άσμα αναμιγνωομένων και ετέρων διστίχων, των οποίων η επεδός είτε η εξής. Σωθήκανε τα ...
Ρε παιδιά, ρε παιδιά, έχ' η πουτσα σας μαλλιά; (ή ρε παιδί, ρε παιδί, έχ' η πουτσα σου μαλλί;)
(1919)
Λέγεται περιγελαστικώς επί των προσποιουμένων, ότι αγνοούσι τι, όπερ όμως είν πασίγνωστον και εις αυτους τους προσποιουμένους άγνοιαν
Άλλα είναι τ' άλλα κι' άλλα της Παρασκευής το γάλα
(1919)
Ερμηνεία: Η παροιμία αυτή έχει την αρχήν είς την εξής διήγησιν: Έζη ποτέ είς τινα έρημον είς ασκητής διάσημος διά την σκληραγωγίαν και τάς στερήσεις, τάς οποίας υπέβαλλεν είς εαυτόν. Πρός τούτον ο επίσκοπος του τόπου ...