Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Σπανός, Χαράλαμπος Ν."
-
Άλλοι ποθυμούν τα γένια, κι 'άλλοι ξουν και ρίχτουντα
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955) -
Άνθρωπον από γενιά και σκύλλον από μάντρα
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955) -
Αγιά Βαρβάρα φώναξε Σάββας απολογήθη, κι άϊς Νικόλας έτρεξε να πα να λειτουργήσει
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955) -
Αλλού τα κακαρίσματα κι' αλλού γενούν οι κότες
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955) -
Ανάξιος έβαλε βρακί σε κάθε πόρταν τώγλει
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955) -
Ανάξος έβαλε σε κάθε πόρτα τόγλει
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955) -
Ανήλιο σπίτι άρρωστο κρύβει
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955) -
Απ' όθρου ήφευγα καί εκκλησά μου πάντα
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955) -
Απ' τον Αύγουστον χειμώνας και απ' τον Μάρτη καλοκαίρι
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955) -
Απ' τον Μάρτη καλοκαίρι κι' απ' τον Αύγουστο χειμώνας
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955) -
Από άβγιους ανθρώπους καλό περιμένεις;
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955) -
Από του άη Λιά, βγάζει λάδιν η ελιά
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955) -
Ας είν' μικρό τ' αλώνι σου και ας είν' μοναχικό σου
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955) -
Γεννάρι μήνα κλάδευε, φεγγάρι μη γυρεύεις
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955)Τη λένε επειδή οι δουλιές δεν σώνονται ποτέ -
Ίρις η Κερασολένη
Γι' αυτήν πίστευαν οτι είναι η ζωνή της Παναγίας και οτι φαίνεται για παρηγοριά οτι θα παύση η βροχή και δεν θα γίνη ξανά κατακλυσμός. Τα παιδιά όταν την βλέπουν λένε, “Άϊ κερασολένη ο άντρας σου πεθαίνει και τα παιδιά σου κλαίνε και σ' είσαι στολισμένη; Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955) -
Δος μου κυρά τον άντρα σου και σένα δεν σου πρέπει
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955) -
Είναι ακριβότερα από το σφουγγάτον του Άη Γιώργη
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955)Παροιμία για τα ακριβά πράγματα. Σφουγγάτον = είδος ομελέττας. Σχετικώς Βλ. Σελ. 296 -
Είσαι συ κακό σιτάρι, μα κ' εγώ κακό δραπάνι
Σπανός, Χαράλαμπος Ν. (1955)