Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Σπανδωνίδη, Ειρήνη"
-
Τα καλάμια μέσ' στο ποτάμι φουιάζανε: Θε μ' ρίξε μια ψύχα βροχή, γιατί σκάσαμε
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939)Μόνον το βροχόνερο ικανοποιεί τα φυτά -
Τα στραβά τα ψωμιά η νύφ' τα φκιάνει
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Το γλυκοχέσι έχ' και πικροχέσι
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Το ζ' ταιριασμένο αντρόενο και το γιοργό ζευγάρι
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939)Γιοργιό = γλήγορος, σβέλτος, επιδέξιος(σ. 161,74) η γιοργάδα -
Το ζαβό το σκυλί το μαντρί το φ'λάει
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Το ζαβό το σκυλί το μαντρί το φ'λάει
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Το κακό το παιδί το πράμα 'ντα το θέλει και το καλό το παιδί το πράμα 'ντα το θέλει;
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939)Έβδομος Α, σελ. 96 -
Το κακό το παιδί το πράμα 'ντα το θέλει; Και το καλό το παιδί το πράμα 'ντα το θέλει;
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1935) -
Το μήλο από κάτ' απ' τη μ'λιά θα πέσ' κι αν πάει και παραπέρα, πάλι κάτ' απ' τ' μ'λιά θα 'ναι
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Το πρώϊμο πουλί λαλεί και κελαϊδεί το, το όψ'μο πουλί ουϊδέ λαλεί, ουϊδέ κελαϊδεί
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Το σκατό πίττα δε γένεται, κι αν γένει, σκατίλας θα μυρίζει
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Τον καλύτερο σου, γάϊδαρο να τονε δεις, μην τον καβαλικέψεις
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939)Η αξία της καλής συναναστροφής, καλύτερα να μείνης νηστικός και να συναναστραφής καλύτερους -
Τον καλύτερό σου, γάϊδαρο να τονε, μην τον καβαλικέψεις
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Τρανέψαν (ή αξήναν ή μεγαλώσαν) τα παιδάκια μ' τρανέψαν τα φαρμάκια μου
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Τρανή χαψιά και μ'κρό λόγο
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Φεύγα τ'ν νύχτα, άμα πέφτουν οι αμπάρες
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939)Όσοι φοβούνται το βάσκανο συναπάντημα – ιδίως οι κυνηγοί – ας φεύγουν απ΄ το χωριό μόλις, το βράδυ, αμπαρώνει ο κόσμος