Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 149-168 από 241
-
Ξέστιρους ουρανός αστραπές δε φουβάτι
(1952)Λέγεται ως ενδεικτικόν του ότι πάσα κατηγορία ή συκοφαντία θέλει καταπέσει αφ' εαυτής, όταν ο περί ού πρόκειται είναι αθέος -
Ξουπίσου κι του βασιλιά τουν βρίζουν
(1952)Λέγεται για κείνους οι οποίοι δεν έχουν το θάρρος να πουν εις τον απέναντί των τα σφάλματα του κατά πρόσωπων -
Ξύν΄ κ΄λιες κι΄ φκιάν΄ μαχραμάδις
(1952)Λέγεται ως ενδεικτικόν οι οποίοι για να δικαιολογηθούν και απέναντί του εαυτού των, ασχολούνται με τιποτένια εργασία -
Ο λύκος έχ' τόνουμα, μα η αλ'πού τη χάρ'
(1952)Λέγεται εις ενδεικτικόν των επιτηδείων εκείνων, που κατορθώνουν με την δεξιοτεχνείαν των να ενοχοποιήσουν τους άλλους -
Ό,τ' δίν'ς, παίρν'ς
(1952)Λέγεται ώς ενδεικτικόν του ότι αναλόγως του καταβαλλομένου κόπου θά τύχης και αποτελέσματος -
Ό,τι δίνεις, παίρνεις
(1952)Λέγεται ώς ενδεικτικόν του ότι το τίμημα δέον να συμβαδίζη πρός την πραγματικήν αξίαν του αντικειμένου -
Όdας έπριπι, δεν έβριχι, κι τώρα χαλαζών'
(1952)Λέγεται ως ενδεικτικόν για κάθε πρέξιν, που γίνεται παράκαιρα -
Όdας είν' ζιστό του σιδήρου, ακουλναει
(1952)Ότι η παιδεία και η μόρφωσις αποκτώνται από της μικράς ηλικίας και ότι και αι συμβουλαί να δίδωνται εν ευθέτω στιγμή -
Όdας π΄λούν, αγοράζ'ν
(1952)Λέγεται ως συμβουλή, ότι Δηλαδή: Πρέπει κανείς να επωφελήται της περιστάσεως -
Όλ' γιλούσαν μιτ' ιμένα, χάνουμαν κι ιγώ π' τα γέλια
(1952)Λέγεται για τους μωρούς και ανοήτους, οι οποίοι γελούν μαζί με τους ειρωνευομένους αυτούς -
Όλ' έκλιγαν του bόνου τους, κι ου μυλουνάς τ' αυλάκι
(1952)Λέγεται ειρωνικώς για κείνους οι οποίοι μαζί με τους υποστάντας σοβαράς ζημίας, θέλουν να συγκρίνουν και τας ιδίας των μικροζημίας -
Όπ' σι πουν πολλά κιράσια, πάρι μ'κρό καλάθ'
(1952)Λέγεται ως ενδεικτικόν του ότι εις τας καυχησιολογίας μερικών δεν πρέπει τις να δίδη πίστιν -
Όσα ξέρ' ου νοικουκύρ'ς, δε dα ξέρ' ου μουσαφίρ'ς
(1952)Λέγεται εις ενδεικτικόν του ότι η ευφυία αδυνατεί να διεισδύση εις τας ενδομύχους σκέψεις άλλου προσώπου -
Όσα σερν' του φουκάλ'
(1952)Λέγεται ενδεικτικόν των αθυροστρόμων, που ευστομίζουν ό,τι δεν πρέπει -
Όχ' γριά, μόν ζαρουμέν!
(1952)Ερμηνεία: Λέγεται για κείνους, οι οποίοι προσπαθούν, αλλάζοντες την έκφρασιν, το αυτό πράγμα να το παραστήσουν ως διάφορον -
Οι γκαβές οι χήνις τ' νύχτα βόσκουν
(1952)Λέγεται για κείνους οι οποίοι, ενώ γνωρίζουν την ανικανότητα των, δεν προσπαθούν να επωφεληθούν της καταλλήλου ευκαιρίας -
Οι δυό μας συμιλούμι, μα χώρια κουβιντζιάζουμι
(1952)Λέγεται ως ενδεικτικόν για κείνους, οι οποίοι δεν κατορθώνουν να συνεννοηθούν -
Ου ανήφουρους θα φέρ' κι κατήφουρουν
(1952)Λέγεται ως παρηγοριά ή ως ένδειξις περί του ότι τας δυσκολίας και στεναχώριας θα επακολουθήσουν ανέσεις και ευκολίας