Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Σπανδωνίδη, Ειρήνη"
-
Λέπ' το λύκο κι αυτός τηράει για τον ντούρο
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939)Παράβαλε το μύθο του σχολαστικού και του λέοντος. -
Λέπ' το λύκο κι αυτός τηράει για τον ντουρό
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939)Παρέβαλε το μύθο του σχολαστικού και του λέοντος. Ντουρός (Ο) = τα ίχνη των ποδιών του ανθρώπου ή των ζώων και κυρίως τα ίχνη των θηραμάτων. “Διπλώνει ντουρό, βρίσκει (χανει) ντουρό, μπαίνει στο ντουρό κλπ” Κόβουμε ντουρό ... -
Μάρτης πενταδείλινος και πάλι πεινασμένος
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939)Πενταδείλινος = κατά του οποίον δειλινίζουν πέντε φορές, 6, 159, 39 -
Με γκαϊδόνε πλάγιασες, το πρωΐ θα γκαϊδίσεις
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939)Γκαϊδός, η, η = γκαβός, δηλαδή στραβός, τυφλός, αλλήθωρος, γκαϊδίζω -
Με ξένα χέρια φίδια πιάνονται
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Μικρά παιδιά, μικρά φαρμάκια, τρανα παιδιά, τρανα φαρμάκια
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Μπάτε σκύλοι αλέστε κι αλεστ'κά μη δίνετε
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939)Για παραμελημένα και κακοδιοικημένα πράγματα -
Ο άνθρωπος με τ' βρωμούλα τ' ζει
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Ο άσογος δε γένεται, μουϊδέ κι ο σοϊλής άσογος
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Ο άσογος σοϊλής δε γένται, μουϊδέ κι' ο σοϊλής άσογος
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Ο διάολος γίδια δεν είχε και τυροβόλια μάζωνε
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939)τυροβόλι=το πανεράκι από βούρλα μέσ' στο οποίο φτιάνουν τις φορμαέλες, το γνωστό τυρί του Παρνασού -
Ο έλατος φκιάνει καί ψωμόφκυαρο, φκιάν' καί σκατόφκυαρο
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939)Ψωμόφκυαρο (το) = το φτυάρι μέ τό οποίο φουρνίζουν καί ξεφουρνίζουν τό ψωμί (σελ. 159, 47). Σκατόφκυαρο (το) = τό φτυάρι γιά τις ακαθαρσίες (σελ. 159, 47) -
Ο έλατος φκιάνει καί ψωμόφκυαρο, φκιάν' καί σκατόφκυαρο
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939)Μού τό είπαν γιά γονείς, πό 'χουν καί καλά καί κακά παιδιά -
Ο κάθε χαζός έχ' τη φρονιμάδα τ' κι ο κάθε έξυπνος έχ' τη χαζομάρα τ'
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Ο λύκος ο μονιάς κι η γίδα η ζαβατάρα κάποτε θα σμίξ'νε
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Ο λύκος ο μονιάς κι' η γίδα η ζαβατάρα κάποτε θα σμίξ'νε
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939) -
Ο μουφλούσης κι ο ταμάχης χερ' με χέρ' συμπεθερεύν'νε
Σπανδωνίδη, Ειρήνη (1939)Μουφλούσης = αυτός που έκανε πτώχευση, ο χρεωκοπημένος (σ. 160, 50 και 51)