Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Πετρόπουλος, Δημήτριος"
-
Ήρτε έζ Δρεμήτης, ήρτε ο σειμός, ιδέτε τα γαϊτε σας
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949)Ερμηνεία: Ήρθ' ο Άι Δημήτρηςμ ήρθ' ο χειμώνας, ιδέτε-φροντίστε τα τρόφιμα σας, έλεγαν. Σειμός= οι τούρκοι είχαν την ίδια παροιμία: Κασίμ gελdί, κισ gελdι= Άι Δημήτρης ήρθε, χειμώνας ήρθε -
Θα λείψω τα μάτια Μ' σκόρδο
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Θα χύσω ψεύτικα δάκρυα, δεν πρόκειται να λυπηθώ -
Θέρος, τρύγος, πέλεμος
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Λέγεται για να δηλώσει ότι στις τρεις αυτές περιπτώσεις ο άνθρωπος βρίσκεται στην ίδια περίπου ανησυχία -
Θρύλος είχε γίνει στα Φάρασα ο Χατζή Εφεντής. Η παρακάτω αφήγηση της Ελισάβετ Κοσκερίδη έχει πάρει τη μορφή λαϊκής παράδοσης : είχαμε στο χωριό μας ένα παλληκάρι που έγινε δάσκαλος κι ύστερα παπάς. Κάθε γιορτή έκανε παράκληση. Έκανε πάντα αγρυπνίες και προσευχές. Πήγαινε ταχτικά στην εκκλησία και διάβαζε τη λειτουργία. Νήστευε πάντα. Τον ένα χρόνο δεν έτρωγε αυγά, τον άλλο δεν έτρωγε κρέας. Άγιος...
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Κάθε πρόβατο πε τη gούτσα dου κρεμνιέται
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1941)Καθένας βαδίζει με την τύχη του -
Κάν' το καλό και ρίξ' το στο γιαλό
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Ερμηνεία: Κάνε το καλό χωρίς υστεροβουλία, χωρίς να περιμένεις ανταπόδοση -
Κάνε με παπά και ρίξμε και στη gουπργιά
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Ερμηνεία: Δώσε μου το αξίωμα και ας κακοπαθήσω -
Καθένας κάν' πε το νου dου μπαϊράμ
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1941)Ο καθένας βαδίζει με το δικό του μυαλό, εργάζεται με το δικό του τρόπο -
Καθημερινά δε bάγ' η μπάμπω στα τσακνά
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1941) -
Και συ κακό μπάλωμα και γω κακό βελόν'
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1941)Το κακό με το κακό πληρώνεται, όπως μου φαίρεσαι σου φέρομαι -
Καινούργια ημέρα καινούργιο κισμέτ
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Λέγεται όταν σε μια κατάσταση γίνεται αλλάγή, απο την οποίαν περιμένεται και νέα εξέλιξη -
Καλύτερα να βγρι το μάτ' σου, παρά τ' όνομά σ'
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939) -
Κατουρεί πα στα λάπατα και θαρρεί π΄ν' dαβούλια
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Λέγεται για τους κουφαλαζόνες -
Κει που δε σε σπέρνουνα να μη φυτρώνς
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Να μη αναμιγνύεσαι εκεί που δεν είσαι αρμόδιος -
Κοdά στο ξερό καίγεται και το χλωρό
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Ερμηνεία: Κοντά στους κακούς πάνε και οι καλοί -
Κόμα το bοταμό δε γείδε τα bατζιάκια τ' νεκοbόν
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Λέγεται εκεί τους που σπεύδουν να κάνουν κάτι προτού να φθάσει η ωρισμένη ώρα -
Κόρακας τη κοράκου τα μάτια δε dα βγάζ'
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Όμοιος τον ομοίο δεν τον βλάπτει -
Κούφιος πλάτανος βρόdος μεγάλος
Πετρόπουλος, Δημήτριος (1939)Όταν κανείς είναι κενός (κουφος) κάνει μεγάλο θόρυβο