Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Οικονόμου, Μάνθος Κ."
-
Η καλ' ημέρα φαίνιτ' απ' του προυΐ
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Όταν η αρχή θα είναι καλή καλόν και το τέλος -
Η καρδιά τ' ανθρώπ' ραΐζιτι σαν του γυαλί
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Πρός τους εξ απροσεξίας αποστερουμένους δια παντός την ευμένειαν των φίλων -
Η κόττα πίν' νερό, τ' ράει κι του Θιό
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Λέγεται προς στηλίτευσιν του αχαρίστου -
Η κοιλιά βαρεί ταμπ'ρά
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Δια τον παρ' άλλου βιαζόμενον να ευθυμή ενώ πεινά -
Η κουτσ'λιά δι γίνιτι βούτ'ρου
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Η μέρα τρέφ' μήνα κι ου μήνας του χρόνου
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Εκ της γεωργίας λαφθείσα διδάσκει ότι η σημερινή εργασία δεν πρέπει να αφήνεται δια την αύριον -
Η μέρα φαίνιτ' απ' του προυΐ
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Τα προτερήματα η ελαττώματα διαραίνονται εκ της παιδικής έτι ηλικίας -
Η πάστρα είν' μ'σή αρχουντιά
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Η παλιουγύνικα ξέρ' κι ατιμιέτι κι αντιλουιέτι
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Επί των πραττόντων αισχρά ή απαντώντων ες τους συμβουλεύοντας αυτούς -
Η πραμμάτεια θέλ' μάτια
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ο αγοραστής πρέπει να προσεχη πολύ μήπως απατηθή υπό του πωλητου -
Ήθελ' η Μαρία χουρό, κι ηύρ' άντρα μι βιουλιά
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Δια τον επιτυχόντα κατά την επιθυμίαν του -
Ήκ'σαν λάχανα 'ς πατέρις, κίν'σαν μάννις κι θ'γατέρις
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Όταν τινές ανεξετάστως παραδέχονται όσα ακούουν -
Ήρθ' η αραδίτσα μ' καλ'μερίτσα μ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Λέγεται αστείως εις παρθένον όταν υπανδρευθείσης πρεσβυτέρας αδελφές της (έλθη η σειρά του ιδικού της γάμου) -
Ήρθε στου αμήν
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Εις τα τελεταία του, ολίγον έλειψε να πεθάνει. Η σημασία της λέξεως παρηλλάγη διότι ευρίσκεται εις το τέλος διαφόρων ευχών -
Ήρθι θαμμένους κι άθαφτους
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Περί των υπό δεινού δέους καταληφθέντων δια τι φοβερού γεγονός όπερ είδον ή δια μέγαν κίνδυνον όν διέφυγον -
Ήρθι μύτ' μι κώλου
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Επί των καταπιπτόντων από ψηλούς βράχους περιστροφικώς -
Ηθελές τα κι 'παθές τα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Προς τους κτυπωμένους με όπλα άνισα και προς τους παλαίοντας με ισχυροτέρους