Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Σάρρος, Δημήτριος Μ."
-
Όπ' να πάς όλ' η θάλασσα αλμυρή ναι
Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1893)Ερμηνεία: Επί υπερτιμήσεως γενικών -
Όποιος ανακατεύεται μετα σούλια τον τρων οι κόττες
Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1893)Σημείωση: Σούλια=σκύβηλα -
Όποιος γελάει πολύ, κλαίει και πολύ
Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1893)Ερμηνεία: Η δια την ευαίσθητον φύσιν του γελά κ' κλαίει πολύ κατά τας περιστάσεως ή δια την δεισιδαιμονίαν ότι ο πολύς γέλς τίκτει λύπην -
Όποιος ζήση ας ζώνεται
Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1893) -
Όποιος μάθ' γυμνός ντρέπεται ντυμένος
Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1893) -
Όποιος ντρέπεται πολλά καλά στερεύεται
Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1893) -
Όποιος πάν ελπίζοντας απομνήσκει χέζοντας
Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1893)Ερμηνεία: Πρέπει νά ενεργώμεν καί όχι μόνον νά ελπίζωμεν -
Όσα να τς δώκς η Δέσπω δε σ' λει κ' πολλά έτη
Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1893)Σημ. Δέσπω ίσως η κοιλία η δεσπόζουσα του ανθρώπου -
Όσο τον κοιτάζουν τόνο πέφτει κόσκινο και τόμ πλακώνει
Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1893)Ερμηνεία: Επί αδυνάτων και φυλαχθέντων παιδίων -
Ότ' λέει τ' αχείλι σου να το χω γω κι' ότ' λέει η καρδιά σ' να το εις εσύ
Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1893)Ερμηνεία: Απάντησις εις τους υποκριτικώς ευλογούντας και αγαπώντας τινά -
Όταν δεν έχεις κανένα να ρωτήσης, ρώτα και το μπαστουνι σου
Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1893)Ερμηνεία: Μη αποφασίζης σπουδαίον τι μόνος σου -
Όταν έχης, όλον τον κόσμο φίλο τον έχεις
Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1893) -
Ότι θα καν' κανένας θα κάνη εις τα σαράντα χρόνια ύστερα είναι χαμένα
Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1893) -
Οι καλοί χρειάζονται και σ' εκείνον τον κόσμο
Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1893)Ερμηνεία: Ούτω δικαιολογούν τον θάνατον των καλών κ' αγαθών -
Οι πολλές οι μαμμές το βγάζουν στραβό το παιδί
Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1893) -
Ολ' οι μήνες τρων κριάς κι' ο Μάρτης τρώει κόκκαλα
Σάρρος, Δημήτριος Μ. (1893)