Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Σαβράμης, Ε."
-
Τ' αγίου τ' ανάβουν ένα κερί και του διαόλου δέκα
Σαβράμης, Ε. (1915)Ερμηνεία: Η παροιμία αυτή λέγεται επί των λίαν επιμόνων και δή παίδων. Όθεν ταύτης παραλλαγή “ο διάλος πάει ψηλά και ο Χριστός πάει σκυφτά” -
Τ' αρεσούμενο τ΄ανθρώπου το καλύτερο που πάνα
Σαβράμης, Ε. (1915) -
Το κακό γυρεύ' ο γκιώνης το κακό θε να ντον εύρη
Σαβράμης, Ε. (1915) -
Τόν έκαμε τ' αλατιού
Σαβράμης, Ε. (1915)Παραλλαγή ταύτης είναι “τον έκαμα σαλάτα” ή εν Κρήτη λεγομένη” τον έκαμε κιμά” ή “τον έκαμε σπάταλο”(=ψιλή ψιλή σκόνη). Επίσης και η οσαύτως εν Κρήτη λεγομένη “ κι έκαμε ντου τα πλευρά ντου, μαλακά σαν τη κοιλιά ντου.” Η ... -
Τον γάιδαρο τον βάνουνε στη μέση κι εκείνος πάει στην άκρη
Σαβράμης, Ε. (1915) -
Των ακριβώ τα στόματα σε χαροκόπου χέρια
Σαβράμης, Ε. (1915)Παραλλαγή ταύτης είναι: "μάζωνε τσιγγούνη μου κι εγώ τα ξεμπερδεύω". -
Φασούλι το φασούλι γιομίζει το σακκούλι
Σαβράμης, Ε. (1915) -
Χάρι σούχω 'γω καβρέ να πηδάς στα κάρβουνα, κι ανε μπηδάς σοτ μποταμό, πηδώ ρονε κι εγώ
Σαβράμης, Ε. (1915)Λέγεται εν Κρήτη