Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 229-248 από 417
-
Ξένο ψωμί δικά του δόντια
(1953)Λέγεται επ' εκείνων, οι οποίοι ζουν εις βάρος άλλων, χωρίς οι ίδιοι να κοπιάζουν -
Ξένος πόνος ξώκαρδος
(1953)Μόνον τα ίδια εκάσοτυ ατυχήματα επιφέρουν πόνον διαπεραστικόν μέχρι της καρδίας -
Ξεπερδίκωσε
(1953)Δια της αποκαταστάσεως των τέκνων του απηλλάγη των καθημερινών φροντίδων και αγώνων δια την διατροφήν των -
Ο ήλιος φέγγ' για όλον τον κόσμο
(1953)Τα δώρα της φύσεως δεν γνωρίζουν προτιμήσεις, αλλ' είναι αδιακρίτως δι' όλα τα πλάσματα του Θεού -
Ο Θεός ανεβάζ' και κατεβάζ΄
(1953)Τα ανθρώπινα μετανάλλονται, δεν στέκονται πάντοτε στο ίδιο μέρος -
Ο καλός ο μάστορας όπου θέλ' βάν' το χειλιούρ'
(1953)Ο επιτήδειος ευρίσκει πάντοτε τρόπον δια να δικαιολογήση μιαν κατάστασιν -
Ο καλός ο μύλος αλέθ' ό,τι να είναι
(1953)Ο υγιής και ρωμαλέος άνθρωπος δεν έχει ανάγκην να τηρή δίαιταν εις την καθημερινήν του ζωήν -
Ο κλέφτ'ς και ο ψεύτ'ς τον πρώτο χρόνο χαίρουνται, το δεύτερο λυπιούνται
(1953)Πολύ ολίγον χρόνον διαρκεί η χαρά εις τον κλέφτην και εις τον ψεύστην. Η θεία δίκη γρήγορα τους τιμωρεί -
Ο κόσμος εθρηνίζουνταν κι' οι κούρβες εστολίζουνταν
(1953)Λέγεται επ' εκείνων οίτινες ουδέν αίσθημα φιλαλληλίας και αλληλεγγύης δεικνύουσιν, αλλά τουναντίον επιδεικτικώς αδιαφορούσιν και εις τας μάλλον κρισίμους στιγμάς των άλλων -
Ο λύκος εχ' το λαιμό τ' χοντρό, γιατί καν' τη δουλειά μοναχός του
(1953)Δεν πρέπει να επαναπαύεται κανείς εις τας υπέρ αυτού φροντίδας των άλλων. Ανάγκη και ο ίδιος να κινηθή. Εφ' όσον θέλει να ωφελήθη -
Ο λύκος την ρτίχ' αν αλλάξ', τη γνώμη δεν την αλλάζ'
(1953)Η έμφυτος κακία του ανθρώπου δεν εκριζούται ευκόλως -
Ο νοικοκύρ 'ς σκών' το γομάρ' από τη λάσπ'
(1953)Αι υποθέσεις μας ευοδούνται καλύτερον, όταν αυτοπροσώπος επιστατώμεν και παρακολουθώμεν την πρόοδον αυτών -
Ο παπάς πρώτα βλογάει τα γένεια του
(1953)Ο άνθρωπος πρώτον θα φροτνίση δια την εξυπηρέτησιν των ιδίων και έπειτα των αλλοτρίων συμφερόντων -
Όλ' οι γύφτοι μια γενιά
(1953)Όταν ποικίλαι συγγενιακαί σχέσης συνδέουν τα μέλη τριών – τεσσάρων οικογενειών λέγομεν συχνά την παροιμίαν ταύτην