Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Συλλογέα "Παναγιωτίδης, Δ. Α."
-
Νοικοκύρης είναι ο Χότζας, πότε θέλει ανιβαίνει, πότι θέλει κατιβαίνει
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902) -
Ξέρ΄ ο βλάχος τ΄ είν΄ ο σφούγγος;
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902) -
Ξύδι τρώγω, ξύδι πίνω δεν μπορώ για να παχύνω
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Οι με ατελή προσόντα επιχειρούντες τι ουδόλως επιτυγχάνουσι -
Ο Γιάννης, ο Γιώργος, ο Γκίκας
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Άπάντησις αόριστος αντί του πολλοί διάφοροι εις την ερώτησιν “ποιός ήταν εκεί;” -
Ο ένας κακό χερόβολο και ο άλλος κακό δεμάτι
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902) -
Ο λύκος με μηνύματα δεν χορταινει
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Απαιτείται πραγματική και ούχι ανεπαρκή απολανή -
Ο τεμπέλης και φαγάς αυτός γίνεται παπάς
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902) -
Όλ' οι κώλοι κάμουν μπομ κι ο δικός σου ούτε μπρίτς
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Μην ανακατώνεσαι -
Όλα έρχονται με τον καιρόν ΄ς τον τόπο τους
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902) -
Όλα τ΄ άνθη κ΄ η πασχαλίτσα
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Εννοείται μαζώχθηκαν ή ήσαν εκεί και λέγεται επί συναθροίσεως μικρών και ευτελών ανθρώπων -
Όλα τα καλά καλά είναι κι' όλ' οι πλούσιοι φρόνιμοι
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Αι κακίαι τών πλουσίων καλύπτονται και πάντοτε ούτοι παρουσιάζονται καλοί -
Όλοι κλαίν τα χάλια τους κι ο μυλωνάς τ' αυλάκι τ'
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902) -
Όποιος θέλει να γλυτώση, 'ς την Λαβανίτσα να σκαλώση
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Η Λακαβίτσα είναι χωριόν επό του ομωνύμου όρους παρά την Παραμυθιάν λίαν οχυρόν και εκεί κατέφειγον οι Παραμυθιώται άλλοτε επί τουρκικών ανωμαλιών ίνα σωθώσι μετά της περιουσίας των -
Όποιος κόβει κάκια τρώεει τα μπακάκια
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Ειρωνικόν και αστείον μεταξύ παιδιών όταν ερίζουσι και διακόπτουσι τας σχέσεις των -
Όσα ξέρ΄ ο Τσιόλος δεν τα ξέρ΄ ο κόσμος όλος όμως οι παράδες μας κάνουν μασκαράδες
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Οι έχοντες αξίαν στερούμενοι όμως χρημάτων εις ουδέν λογίζονται -
Όσο νά ειναι όσο νά ειναι αγγονιά τού Μούτσιου νά ειναι
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Τουλάχιστον πρέπει νά είναι τόσον ας μή είναι παραπάνω αλλά καί νά μή είναι όλως διόλου κάτω -
Όταν θέλη κάνει γάμο, όταν θέλη πανηγύρι
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)Ερμηνεία: Επί την ιδιότροπην και την ελεύθερην και δυναμένην να κάμνουν ότι θέλουν -
Όταν σώνεται τ' αλεύρι μπαίνει γρίνια ς την φαμίλια
Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)