Αναζήτηση
Αποτελέσματα 51-60 από 107
Του έρμου κι τ' ανταμ'κό είν'ι ένα
(1955)
Το κοινόχρηστο, δήλαδη το συνιδιόκτητο πράμα, στο οποίο κονιορτοποιείται το ενδιαφερον και η ευθύνη του ένος εξουαστού, καταντάει να γίνει σαν έρημο, το εγκαταλειμένο.
Ου διάουλους δ'λειά δεν είχι κί ζύγιαζι τ' αρχίδια τ'
(1955)
Λέγεται γιά τους αργόσχολους
Ούλα τα δάχ'λα δεν είν' ι ίσια
(1955)
Για τη διαφοροποίηση εξωτερικών και εσωτερικών χαρισμάτων
Παρ' τουν ένα κι βάρει τουν άλλου
(1955)
Όταν δυό ή περισσότεροι είναι εξ ίσου ανίκανοι και ακτάλληλοι
Να του βρείς απ΄ του Θειό
(1955)
Ου διάουλους έχει τρανά τσαρούχια
(1955)
Ερμηνεία: Σύστασις όπως με προσοχή ασκείται κάθε εργασία τίμια και παραγωγική, για να προφυλαχθεί από τις διάφορες αντιξοότητες, γιατί ο διάολος (κάθε αναποδιά) έχει τρανά τσαρούχια και μπορεί να πεζοπορεί ακούραστα επί ...
Έλα, τάτα (μ', να σι δείξου που τόχει η μάννα μ'
(1955)
Τάτα = πατέρα μου
Σκιάζιτι, όπους ου διάολους του θυμίαμα
(1955)
θυμιάμα=λιβάνι
Είν' ι διάολους μι τα κέρατα
(1955)