Αναζήτηση
Αποτελέσματα 134881-134890 από 134917
Ο Θεός εις τόν ελεούντα τόν πτωχόν, εκατονταπλάσια αποδίδει
(1910)
Μύθος: Μιά φορά ένας τοκογλύφος επήγε στήν εκκλησία καί άκουσε τό ευαγγέλιο πού έλεγεν “εις τόν ελεούντα τόν πτωχόν ο Θεός εκατονταπλάσια αποδίδει”. Εσκέφθη λοιπόν τότε, αντίς νά τοκίζη πρός 20% καί 40%, καλλίτερα νά δίνη ...
Ο Μάρτης εμάλλωσεν με τον Οκτώβρην τζι' ο Μάρτης λαλεί του: “Που να πας; εν να μ' αρκαστής”. Τζι' ο Οκτώβρης επολοήθην του: “Παρατήρα τον Νιόβρην τζιαί τοδ Δετζιέβρην που σ' έχουν ανάγκην, τζι' εγιώ ανάγκην εσ σ' έχω. 'Αλοι του Νιόβρη τζιαί του Δετζιέβρη που σ' έχουν ανάγκην”
(1945)
Ερμηνεία: Μεγάλη σημασία για την επιτυχία της γεωργίας και ειδικά για τα σιτηρά δεν έχουν μόνον οι βροχές του Μάρτη, μα και του Οκτώβρη, οι οποίες είναι επίσης ζωτικής σημασίας και για την κτηνοτροφία, αρκάζομαι= έχω ανάγκην ...
Βρε ΄πίσκοπε του Δαμαλά ούτε νου ούτε μυαλά τα μιρκά δεν ήθελες τα μεγάλα ΄γύρευγες. Γύρνα το χερόμυλο κούνα και το διάολο
(1959)
Μια φορά ήταν ένας ΄πίσκοπος του Δαμαλά (χωρίον) κ΄ επήενε στη θάλασσα να ψαρέψη με τη βάρκα. Όπου ήπιανε μικρά ψάρια κ΄ επειδή δεν ηυρίσκανε μεγάλα επήεν παραμέσα για να ΄βρη μεγάλα. Ύστερα ΄πελάωνε και τον ήπηρενε λοιπό ...
Άλλο Μέτσοβο χωριό
(1958)
Κατά την παράδοσιν την συνοδεύουσιν την παροιμίαν, είς τα Ιωάννινα εζούσε κάποιος τερζής (ράφτης) ο οποίος είχε αποκτήσει φιλίαν με κάποιον δερβέναγαν. Ο ράφτης έκαμνε δωρεάν ή με γελοίαν τιμήν την στολήν του δερβέναγα ο ...
Άλλα είναι τ' άλλα κι' άλλα της Παρασκευής το γάλα
(1919)
Ερμηνεία: Η παροιμία αυτή έχει την αρχήν είς την εξής διήγησιν: Έζη ποτέ είς τινα έρημον είς ασκητής διάσημος διά την σκληραγωγίαν και τάς στερήσεις, τάς οποίας υπέβαλλεν είς εαυτόν. Πρός τούτον ο επίσκοπος του τόπου ...
Τον αποψινό σου θυμό, παιδί μου, άφηνε τονε ιά ΄βριο, την αποψινή σου δουλειά όμως μην την αφήνης για δεν ηξέρεις είντα σου λαχαίνει ίσαμ΄ αύριο, μπορεί ν΄ ανουbοριάσης κα να μη μπορής να κάμης τη δουλειά σου, ενώ ο θυμός είσαι σίουρος πως θα σου περάση, κι είναι ΄τσαι πιο καλά
(1925)
Ιά ΄βριο = για αύριο, για = για, γιατί, είντα = τί, λαχαίνει = τυχαίνει, ίσαμ΄ αύριο = ως αύριο, ανουbοριάσης = αδιαθετήσης, σίουρος = σίγουρος, ΄τσαι = ετσά = έτσι. βλ. Δουλειά 85
Πιττ' αbρός και πιττ' απίσω, ωάβγω θέλω να μιλήσω τση 'ειτόνισσας το δίκιο
(1963)
Λέγεται για γλωσσούδες, τις ξενόγνοιαστες, που δεν αφίνουν τίποτε ασχολίαστο. Λέγεται ή μόνο ο πρώτος στίχος ή και οι τρεις. Από τον ακόλουθο μύθο; Ήτονε, λέει, μια gοπελούδα μια βολά κι ήτονε φαφλατού κι ότι ήθελεν ακούση ...
Ο Μάρτης εμάλλωσεν με τον Οκτώβρην τζι' ο Μάρτης λαλεί του: “Που να πας; εν να μ' αρκαστής”. Τζι' ο Οκτώβρης απαντά του: “Παρατήρα τον Νιόβρην τζιαί τοδ Δετζιέβρην που σ' έχουν ανάγκην, τζι' εγιώ ανάγκην εσ σ' έχω. 'Αλοι του Νιόβρη τζιαί του Δετζιέβρη που σ' έχουν ανάγκην”
(1945)
Ερμηνεία: Μεγάλη σημασία για την επιτυχία της γεωργίας και ειδικά για τα σιτηρά δεν έχουν μόνον οι βροχές του Μάρτη, μα και του Οκτώβρη, οι οποίες είναι επίσης ζωτικής σημασίας και για την κτηνοτροφία, αρκάζομαι= έχω ανάγκην ...
΄Γούμενε του Δαμαλά, δίχως νου, δίχως μυαλά, τα μικρά δεν ήθελες τα μεγάλα γύρευες. Βάστα, γέρο κούλερε, γύρ΄ζε τ΄ν αχερόμυλο κούνα τ΄ αραπόπ΄λο
(1940)
κούλερε=΄πειδής τον εχαλάσανε. Σημ. Έχει τοποθεσία στο χωριό κοντά, που τη λένε Δαμαλά. Εκεί κατοικούσε κάποιος γούμενος κι είχε παραυγιό έναν καλόγερα. Τον έστερνε στο ψάριμα και κάθε μέσα τούφερνε μικρά ψάρια. Μα ο ...