Αναζήτηση
Αποτελέσματα 41-50 από 2150
Η ΄υναίκα ΄βαλε dο διάολο μες στο bοκάλι
(1963)
Προέρχεται από παραμύθι. Δηλ. Η γυναίκα είναι ικανή να καταφέρη τα πάντα
Θαρρούνε τα τζαμόγδαλα, θαρρού dα τζατζαρόλια, όσοι βαστού dην έχερη, όλοι ζευγάδες είναι
(1963)
Λέγεται, όταν κάποιος θεωρή τον εαυτόν του ικανώτερο απ' ό,τι είναι|Βλ. και αρ. 5...
|τζαμόγδαλα=άνθρωποι ανάξιοι λόγου, κακομοίρηδες...
|τζαμόγδαλα=άνθρωποι ανάξιοι λόγου, κακομοίρηδες...
Τα τζττζά του Ιάννη θέλω και το Ιάννη δεν ηθέλω
(1963)
Λέγεται, όταν δέχεται ευχαρίστως κανείς δώρα από πρόσωπο, που δεν του είναι συμπαθές
Τα μάθια πούχα τάχασα, τα φρύδια τι τα θέλω;
(1963)
Λέγεται σε περίπτωση απογοητεύσεως και αδιαφορίας για τα πάντα εξ αιτίας μεγάλου ατυχήματος
Σα dον άdρα όdε gατουρήση και δε gλάση, είναι κι η 'υναίκα, όdε ζυμώση και δε bλάση
(1963)
Λέγεται κυριολεκτικώς στις δυο αυτές περιπτώσεις, σαν στείο
Ο Μάρτης ψοφά ταχυτέρου το άδαρ' απού το κρύο και το βράδυ – βράδυ τονε βρωμίζ' α' τη ζέστη
(1963)
ψοφά ταχυτέρου= το πρωΐ
Δεν έχω κάκια του θεού κι αμάχη με το χάρο, μόνου τσή πικροούλας μου, που μου ζητά να φάω
(1963)
Είναι παλαιό μοιρολόϊ. Λέγεται και μόνο ο πρώτος στίχος. Λέγεται και κυριολεκτικώς και μεταφορικώς, όταν δεν αιτιάσαι παρά μόνο τον εαυτό σου.
Η ολίγη γης σε θρέψη κι η πολλή σε ξολοθρέψη
(1963)
Δηλαδή την περιωρισμένη κτηματική περιουσία μπορείς και την καλλιεργείς αποδοτικώς, ενώ τη μεγάλη την καλλιεργείς αναγκαστικώς ή με ξένους ή κάκως και έτσι δεν αποδίδει και σε καταπονεί συγχρόνως