Πλοήγηση ανά Λήμμα "Βγαίνω"
Αποτελέσματα 1-20 από 84
-
Ακόμα δεν πρόητακε να βγή από το τσέφλιο
(1940)Το λέν σ' αυτούς που από μικροί θέλουν να κάνουν τους μεγάλους -
Ακόμα εν εβκήκεμ που την τζοιλιάν της μάνας του
(1940)Δι' όσους έχουσιν εξιώσεις και επιζητούσιν ανάρμοστα εις την ηλικίαν των -
Απ' το Μαδρο βγαίνουν τα 'λουριά
(1913) -
Απ' το να μπαίν' κι απ' τ' άλλου βγαίν'
(1939)Επί εκείνων που ουδίλως προσέχουν και περιφρονούν τα λεγόμενα εκ' αυτούς -
Από τη μύγα ξύγκι δε βγαίνει
(1919)Επί των προσπαθούντων να δικαιολογήσωσι διά τι παράπτυμα ή και δι' αποτυχίαι τινά , αλλ' εις ματην, διότι εικ φακρά και με όλους τας δικαιολογίας και τας προφάσεις δει γίνονται πιστευτσί -
Από την αγνιαραθιά, μέλι δε βγαίνει
(1917)Από κακου άνθρωπου ουδέποτε πρέπει να περιμένωμεν καλού -
Από το συνάλευρο βγαίνει το σημιδαλί
(1876) -
Ας είνι, θα βγή στμ πλύσ'
(1925)Παροιμ. Λέγεται ως ειρωνική παροιμοριά προς υποπίπτοντα εις σφάλμα -
Ας σ' έναν εμπαίν' κι ας σ' άλλο εβγαίν
(1929)Από τη μιά μπαίνει κ από την άλλη βγαίνει. Χαλδ. Επί του πολυπράγμονος, όστις πάντοτε κάτι κατορθώνει. -
Αστ' εξέβεν η τσούνα στο καρύδ.
(1911) -
Βγαίνεις από το στρέττο
(1876) -
Βγαίνω αφ' τον μονό
Σημ. Μόνος = κ' σύμφωνος πορεία του δύο εζευγμένων όθεν εκ της παρεκτροπής του ενός η μεταφορά -
Βγή κ' ακέριος κι άλυωτος δηλ. Βρυκόλακας
Σημ. Άλυωτος, ο μη δυαλυόμενος εν τη γη νεκρός ένεκα και γεολογικών λόγων θεωρείται δε παρά τω λαώ, εξ' αναθεματισμένος -
Βγήκα π' βγήκα
(1939)Η παροιμία έχει τύπον ανεκδότου. Χωρικός τις έχασε του βουν του και εξήλθε προς εύρεσιν αυτού. Καθ' οδόν απαντήσας αυτόν τις λέγει: το βόδι σου πήγε στου σπίτ' τ'. Εκείνος δ' απαντά: Ιγώ θα του γυρέψου, βγήκα που βγήκα.