Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Οικονόμου, Μάνθος Κ."
-
Όλα τα δάχτ'λα όμοια είν' όποιου κόψ'ς πουνάει
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Επί εκείνων που αγαπούν τους ιδικούς των και ενδιαφέρονται δι' αυτούς -
Όλα τά 'χ' η νύφ' μας κι ου φιριτζές τ' ς έλ' πι
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Επί τών στερούμένων καί τών ουσιωδών και επουσιωδών -
Όλου 'γω κι όλου 'γωστου μύλου καλά μόκανε κι ου μυλουνάς
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Δια τον αναμειγνυόμενον εις πάσαν υπόθεσιν και περιφρονούμενον -
Όμοιους τουν όμοιουν αγαπάει κι η κουπριά 'ς τα λάχανα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Επί φαύλων που είναι πάντοτε ομού -
Όντα διψάη η αυλή σ' μη δίν'ς τ' αλλ'νού
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Πρέπει να βοηθώνται οι οικειότεροι -
Όντα θέλ' η νύφ' κι ου γαμπρός, τύφλα να 'χ' ου πιθιρός
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Επί εκείνων που όταν συμφωνήσουν τι και το αποφασίζουν άνευ ουδεμιάς ενοχλήσεως -
Όντα μουφλουζεύ' ούβριος παλιά δεφτέρια 'νοίγ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Όντα σ' είχα σ'την σιντούκα δι μ' τα 'λιγις ιτούτα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Παρεχομένης της διακινδυνεύσεως και ανάγκης ο διαφυγών αυτάς δεν ενθυμείται -
Όντα σ' λεν 'μσούϊρουν μη λες όχ!
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Να μη αρνήσαι πρόσκλησιν φιλικήν εις γεύμα -
Όντας 'δώ του 'φτι μ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Όντας είν΄ η γνώσ΄ σ΄ λείπ΄ του γρόσ΄ κι όντας είν΄ του γρόσ΄ σ΄ λείπ΄ η γνώσ΄
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Διά τον μη αποταμιεύοντα όταν πρέπει -
Όξου βρέχ' κι χιουνίζ' κι ου παπάς αρραβουνίζ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Δηλαδή εκ του έργου του δεν πρέπει τις να εμποδίζεται και εάν απαντά εμπόδια -
Όπ' ακού 'ς πουλλά κιράσια κράτα μ' κρό καλάθ
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Μη δίδης πάντοτε πίστην εις τα ακουόμενα. -
Όπ' λαλούν πουλλοί κουκόρ' αργεί να ξιμιρώσ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Όπου ανακατεύονται πολλοί δεν τελειώνει εύκολα η δουλειά