Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Οικονόμου, Μάνθος Κ."
-
Έμασι τα γρόσια τ΄ δικάρα τ΄ δικάρα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Διά τιμίας, επιμόνου και συστηματικής εργασίας -
Έμασι τα τσόλια τ' κι τα μέλια τ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Επι των αποδεδωγμένως αισχρώς -
Έμπα στ' αράπηδις κι πάρι τουν ασπρότιρου
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Επί εκείνων, όστις νομίζει ότι δύναται επί ομοίων το χρώμα να διακρίνη τον ασπρότερον -
Ένα γουμάρ' είν' στ' Ζίτσα;
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Δι' εκείνον πού βλέπει πράγμα όμοιον τού ιδικού του καί νομίζει ότι είναι τό ιδικόν του -
Έναν τουν έπιρνι του πουτάμ' κι ου άλλους ίλιι πιάστι του
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Το “πιάστι τουν” μετά αισχράς εννοίας, λέγεται όταν ζητή τις ουχί κάτι απαραίτητον παρ' ανθρώπου λίαν κ' σοβαρώς απησχολημένου -
Ένας δεν είχι τι να κάν' κι ζύγιασι τ' αγκιά τ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Δια τον επιχειρούντα τα αδύνατα -
Ένας κούκκους δέφ φέρ' άν' ξη
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ένα δέν δύναται νά κάμη μεγάλην εργασίαν -
Ένας ψ'χουμαχάει κι άλλους γκαυλουμαχάει
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Άλλοι πενθούν και άλλοι εν τώ αυτώ καιρώ και τόπω κυνηγούν τάς ορέξεις των -
Έντεινε και κατευοδού
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Άϊντι πιδί μ', έντινι κι κατιβουδού = καλόν κατευόδιον, καλήν επιτυχίαν -
Έπισ' ή δ'λειά σί χέρια
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Όταν ανάξιος τις κατέχη θέσιν μή αρμόζουσαν αυτώ -
Έρμου μαντρί γιουμάτου λυκ΄ς
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Επί κοινωνίας όπυ η αυθαιρεσία ενυπάρχει -
Έρχιτι σι καλοσύνις
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Επί ευχής όταν προς παρηγορίαν φέρουν δώρα εις πενθούσαν οικογενείαν -
Έτσ' του ήφιρ' η κατάρα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Υπό ατυχούντος παραπονουμένου δια το ατύχημά του -
Έφαγε των παθών του τον τάραχον
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Ερμηνεία: Εξυλοκοπήθη παρά πολύ “Μη του ρωτάς τι έπαθι, έφαγι των παθών του τουν τάραχον