Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Αναγνωστόπουλος, Γ."
-
Απόν μακρύς, τρώει σύκα
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Ο πλούσιος ευκόλως ημπορεί να προμηθευθή παν ό,τι επιθυμεί. Ο έχων προσόντα, ο προσοντούχος, ως λέγουν εν Κύπρω ημπορεί να καταλάβη θέσιν τινα -
Απόσ σε ξέρει, ακριβά σε βοράζει
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Ερμηνεία: Επί των ζημιουμένων διά την άγνοιαν του χαρακτήρος εκείνων, προς ους συναλλάσσονται ή εν γένει έρχονται εις σχέσιν τινά -
Απόχει κόρην ακριβήν, τομ Μάρτιν ήλιος μεν τηδ δη
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924) -
Απου σπείρη εν να θερίση
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924) -
Απού λείπει, λείπει και η μοίρα του
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Λέγεται εις τους ερχομένους εις γεύμα ή εστίασιν κατόπιν εορτής και ζητούντας μερίδιόν των, το οποίον όμως δεν εφυλάχθη -
Απού τον Άδη φώς;
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Περί εκείνων, που αναμένουν τι παρά τινος, παρ' ού είναι αδύνατον να το επιτύχουν. ΣΚ.Β΄, 284, αρ. 224 -
Ας με κράζουσι σπαχίνα και ας λαμπάζω που τημ πείναν
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Σπαχίνα ή καϊνα, παρά δε Σακελλ. Σουπαχίνα -
Αυτό είναι πάππου – τριπάππου
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1925)Ερμηνεία: Παρά των προγόνων, παλαιόθεν παραδοθέν (έθιμο τι, διάταξις τις κλ.) -
Αφ' φάη σκατά η κατσικορώνα, η θάλασσα εν ιξημαρίζει
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Με το να υβρίση κακόγλωσσος τις και υβριστής (κατσικορώνα) άλλον τινά ευϋπόληπτον (θάλασσα), ούτος ουδόλως ατιμάζεται ούτε μειώνεται η τιμή του. Ανάλογοι και οι παροιμ. “πάνω 'ςτο γιαλίν τίποτ' εν κολλά”, “ο λόγος ο άσχημος ... -
Αχτυπούν του παπά με τα πρόσφορα, Θεέ μου, και ξόρισ' την ορκήσ σου!
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Συνοδεύεται από κείμενο ... -
Γερόντων έπαιρνε βουλή κι' ανθρώπου περασμένου
Αναγνωστόπουλος, Γ. -
Γλήορη και καματερή το Σάββατον το δείλης
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Περί γυναικών οκνηρών, αι οποίαι αφήνουν όλας τας εργασίας της εβδομάδος δια την μ.μ. του Σαββάτου -
Γυρεύκει να κάμη πίττες μέ τά μυλλοσφογγίσματα
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Αναλογος πρός την: Με πορδές αβγά δεν βάφονται -
Έκαψα τα ρούχα μου να μεφ φοούμαι τους ποντικούς
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Ερμηνεία: Μετ' αστειότητος περί εκείνων, οίτινες ανοήτως προξενούν εις εαυτούς μέγα κακόν, δια να αποφύγουν άλλο τι μικρόν και ασήμαντον -
Έμ πίττα και λαρτίν
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Παρεμφερής: Είναι κώλος και βρακίν, φίλοι αχώριστοι -
Εγιώ στραώννω και πουλώ και εσού άμπλεπε και βόραζε
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Ο αγοραστής, μη επηρεαζόμενος από την διαφήμισιν παρά του πωλητου του εμπορεύματός του, οφείλει να προσεχη πολύ, τι μέλλει ν' αγοράση, ίνα μη μετανοήση δια την αγοράν του ύστερον -
Είντα σου λείπει κκέλη; Μαρκαριταρένη σκούφκια
Αναγνωστόπουλος, Γ. (1924)Παρεμφερής: Όλα τάχει η Κουρελού