Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Πάγκαλος, Γεώργιος Εμμ."
-
Γέρου βίλλα κρίνου ρίζα
Πάγκαλος, Γεώργιος Εμμ. (1925) -
Γέρου βίλλα πρίνου ρίζα
Πάγκαλος, Γεώργιος Εμμ. (1925)Είναι ταυτόσημος παραλλαγή της βυζαντινής “γέροντος κόστης, δρύινος πάτταλος” της αναγραφομένης υπό του Ν. Γ. Πολίτου Παροιμίαι τομ. Γ΄, σελ. 581, Αθήναι 1901 -
Δε με γαμείς εσύ, μόνο 'κειοσέ που 'ναι 'πο πάνω μου
Πάγκαλος, Γεώργιος Εμμ. (1925)Ένας αφαρδακός (βάτραχος) εκαβαλίκεψε ένα λαγό και τον γαμείν. Ο λαγός είδε να πετά από πάνω του ένα γεράκι και τότε είπε στον αφαρδακό την φράση ταύτην. Πρβλ. Το του Αίσωπ. Μύθου “ου συ με λοιβρείς, αλλ' ο τόπος” -
(Κάθεται και μ' ανεκαιρώνει) παλαιού αρραγού βαστάγια
Πάγκαλος, Γεώργιος Εμμ. (1925)Ανεκαιρώνω = ανανεώνω, αναμιμνήσκομαι τι, αναμιμνησκόμενος μου αναφέρει παλαιά, λησμονημένα πράγματα -
Κάλλια χαρρούπια και μέσα ο κώλος, παρά τυρί κι' αθότυρο και έξω ο κώλος
Πάγκαλος, Γεώργιος Εμμ. (1925)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Και οι τοίχοι έχουν αφθιά
Πάγκαλος, Γεώργιος Εμμ. (1925)Δηλαδή πρέπει να προσέχωμεν όταν πράττωμεν ή λέγωμεν τι μυστικόν. -
Μοιρόγραφο (το)= το υπό της μοίρας γεγραμμένον και αυτή η μοίρα.
Πάγκαλος, Γεώργιος Εμμ. (1925) -
Όποιος είναι κοντά στην παραστιά πυρώνεται (ή ζεσταίνεται)
Πάγκαλος, Γεώργιος Εμμ. (1925)Ερμηνεία: Επί των εχόντων σχέσεις με δυνατους από πάσης απόψεως πολιτικώς, επιστημονικής, οικονομικής, οι οποίοι ημπορούν να τους βοηθήσουν -
Σα δεν κάμη η πέτρα πολύν καιρό 'ςτο νερό δεν αβρυώνει
Πάγκαλος, Γεώργιος Εμμ. (1925)Αρχαία βρυόω -
Σήκω σύ να κάτσω 'γώ – Σώπα σύ και 'γώ μιλώ – Είντα ορίζεις, αφέντη μου;
Πάγκαλος, Γεώργιος Εμμ. (1925)Ζήτησις συμβουλή περί επιλογής νύμφης. Προέλευσις εξ του εξής μύθου. Μια φορά ένας νέος ήθελε παντρωτ'η και τότε συμβουλεύγανε οι συγγενείς του, ο ένας τα πάρη γυναίκα πλουσία, ο άλλος γραμματισμένη και ο άλλος φτωχή. Ετσά ... -
Τα δε θωρείς, θωρούνε σε, τα δε γρικάς, γρικούνε σε
Πάγκαλος, Γεώργιος Εμμ. (1925)Δηλαδή εκείνους που δεν βλέπεις και δεν ακούεις, σε βλέπουν και σε ακούουν και ακολούθως πρέπει να προσέχης όταν πράττης ή λέγης τι μυστικόν -
Το μουνί όdε κανιά χέζει βίλλους δεκαννέα λο όdε βγάνη την κανούπα χέζη μια χοdρη παλούκα
Πάγκαλος, Γεώργιος Εμμ. (1925)Συνοδεύεται από κείμενο...