Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Οικονομίδης, Δημήτριος"
-
Πάρε με στο 'άμο σου να σου πώ και του χρόνου
Οικονομίδης, Δημήτριος (1934)Λέγεται επί των τιμωμένων οι οποίοι αγνωμονούντες δεν συμπεριφέρονται καλώς -
Πάρτον και στο γάμο σου να σου πη και του χρόνου
Οικονομίδης, Δημήτριος (1951) -
Πάρτον και στο γάμο σου να σου πη και του χρόνου
Οικονομίδης, Δημήτριος (1951) -
Παίζ' ο λύκος με τ' αρνί ύσπου να 'βρη τη βολή
Οικονομίδης, Δημήτριος (1934)Ερμηνεία: Επί του καλώς συμπεριφερομένου μέχρις ου κατορθώση τον δόλιον σκοπόν του ήτοι την καταστροφήν του αδυνατου θύματος αυτου -
Παπάς δεμένος γράφει και ξεγράφει
Οικονομίδης, Δημήτριος (1951) -
Παπάς δεμένος γράφει και ξεγράφει
Οικονομίδης, Δημήτριος (1951) -
Η πατημασιά του Χριστού
Παρά την “Σκάλαν του Πρίνου” πάνω από την Ράχην επί της οδού Απειράνθου Μουτσούνας (Τριάκαθα) υπάρχει επί πλακός είδος τόρμου ανθρώπινου ποδός. Κατά την παράδοσιν λέγεται οτι όdεν επέρναν από κεί ο Χριστός ήφηκε τη bατημασά dου, τη μάλλαξή dου”. Οικονομίδης, Δημήτριος (1934) -
Πες τα μου να μη στα πω
Οικονομίδης, Δημήτριος (1934)Κατά του έχοντος άδικον και όμως επιτιθεμένου διά λόγων -
Πηιότερο ψωμί τρώεται με το μέλι παρά με το ξίδι
Οικονομίδης, Δημήτριος (1934) -
Πίσω κόβγει το κοπίδι
Οικονομίδης, Δημήτριος (1934)Εις το μέλλον θα ίδωμεν την προκοπήν σου, ή το τέλος σου -
Πιο πολλά ξέρει ο λωλός νοικοκυούρης απόν το φρόνιμο 'είτονα
Οικονομίδης, Δημήτριος (1934)Λέγεται εις τον επεμβαίνοντα επί ζητημάτων μη ανηκόντων εις την σφαίραν της ειδικότητός του -
Πκιό καλά να τα 'χης μ' ένα λωλό παρά μ' ένα ζαβό
Οικονομίδης, Δημήτριος (1934)Η μωρία είναι χειροτέρα της παραφροσύνης -
Πκοιός είδε το Θεό και δε dον εφοβήθηκε;
Οικονομίδης, Δημήτριος (1934) -
Πόμεινε σαν η Σούλτω με την ακουνά
Οικονομίδης, Δημήτριος (1951)Ακουνά = χρώμα ξανθό που βάζουν οι νύφες στα μαλλιά -
Πόμεινε σαν το σκατό στο χιόνι
Οικονομίδης, Δημήτριος (1951) -
Πόχει αμπέλια βάνει αργάτες και ποτιστικά πατάτες
Οικονομίδης, Δημήτριος (1934)Περί του διαθέτοντος τα μέσα και τας δυνατότητας -
Πόχει και κακοζή με το dανός του
Οικονομίδης, Δημήτριος (1934)Ο ευπορών και κακοζών από φιλαργυρίαν, δικαίως πάσχει