Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ."
-
Η Σχίζα του Μεσημεριού
Είναι είδος Νεράϊδας ασπροφόρας που βγαίνει ακριβώς το μεσημέρι και βλάφτει τα μικρά παιδιά που βρίσκει έξω εκείνη την ώρα. Οι μητέρες απαγορεύουν τα παιδιά των να γυρίζουν έξω την ώρα του μεσημεριού και τα φοβερίζουν λέγουσαι «ω μάννα παιϊμ μου που θα πάης τέδοιαν ώρα να σε μπτσάη η Στσίζα του μεσημεριού». [Σχίζα= Η σχίζα δηλ. το λεπτόν τεμάχιον ξύλου, κατάλληλον προς καύσιν. Μεταφορικώς δηλοί ακριβώς... Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1936) -
Είνη – ν Ανάστα ο Θεός!
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1934)Επί μεγάλης ταραχή και θορύβου, συνέπεια διασκεδάσεως ή άλλης παρομοίου περιπτώσεως -
Εις το ξένο κώλο οι ξυλές 'επ πονούσι
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1932)Ερμηνεία: Επί των αδιαφορούντων δια τα ατυχήματα των άλλων -
Ελά 'πού τού παππού σου, τσαί συτσιά 'πού τού τσυρού σου τσαί κλήμα 'πό εκού σου
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1934)Γνώμη γεωπονική, καθ' ήν τήν ελαίαν, ως βραδύνουσαν νά καρποφορήση πρέπει νά ευρίσκη τις από τών χρόνων τών προπατόρων, καί τήν συκήν από πατρός, Τήν άμπελον τήν δημιουργεί ο ίδιος. Ίδ. ΖΑ, 344, 34 καί Πολίτου Παροιμίαι 2, 165, 4 -
Εμάς είναι καρύδια τσαι χτυπού, τσαι των αλλωνών ν είναι μολύβια τσαι 'ουλού
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1934)Τα ιδικά μας ελαττώματα διατυμπανίζονται, ενώ των άλλων αποκρύπτονται ως ο βυθιζόμενος μόλυβδος -
Επάντρεψες το παιΐσ σου, 'είτονα το καμες
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1934)Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων καλόν είναι οι γονείς να τηρώσι προς τα τέκνα των τας σχέσεις καλής μόνον γειτονίας και να αφήνωσι πλήρη ελευθερίαν εις τους νεονύμφους -
Επήα τσαί τα 'ούλευγες τσαί τάχες βουλεμένα
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Βουλεμένα – δουλευμένα -
Επήαινες για μαλλί τσαι συ 'βγες κουρεμένος (νη)
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Αι προσπάθειαι προς κέρδος φέρουν ενίοτε ζημίαν -
Επρόκοψε – ν η νύφφη μας το Σάατο το βράυ
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Βράυ, το = το βράδυ, εσπέρα -
Εσειούττο τα σίερα να πα' στη Μπόλι τσ΄εσειέτο τσ' η αρμενορράφα
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1934)Ερμηνεία: Επί ασήμων ανθρώπων προσπαθούντων να εξομοιωθούν με τους καλυτέρους των -
Εσού 'αμπρός τσ' εγιώ πλιο 'μπρος
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1934)Πολλάκις ο γαμβρός ο δικαιούμενος να έχη τα πρωτεία εις όλα εν τη τελετή του γάμου του, παραγκωνίζεται υπό άλλου μη σεβομένου τας συνήθειας. Λέγεται επί προπετών και αυθαδών και ίσως υπόκειται εις την παροιμίαν ανεκδοτόν ... -
Εσού κουλλούρι κρέμμεσσαι τσ' εσού μου 'ντέλλεσαι
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1932)Ερμηνεία: Επί των λίαν φειδωλών και επιδεικτιώντων οίτινες προτιμούν να έχουν τα κουλλούρια ανηρτημένα προς επίδειξιν, ενώ η πείνα τους βασανίζει -
Ευλογημένος ο καρπός ο απαρατήρητος
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1934)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Ευχή γονέων έπαρε τσαί στο ΄ουνίν ανέα
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Ουνί = το βουνό, βουνό -
Εφτά χωριά 'χ' η Κάρπαθο τσαι τ' Όθος μοναχό του!
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1934)Σήμερον η Κάρπαθος έχει 10 μεγάλα χωριά και 2 η 3 μικρότερα. Φαίνεται ότι την εποχήν καθ' ην εποιήθη η παροιμία τα μεγάλα χωρία ήσαν επτά, εξ ου η παρομοίωσις του εις πολλάς χωριστάς συνοικίας διηρημένου χωρίου Όθους -
Ζόρλα Χριστός Ανέστη!
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Ζόρλα= δια της βίας(τουρκικη). Επί των δια της βίας επιβαλλόμενων διαταγών -
Η 'ουλιά εν έχει κατηόρια
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Πρόβλ. “έργον ουδέν όνειδος”. Κατηόρια = κατηγόρια, κατηγορία -
Η γλώσσα του είναι μεαλύτερη 'που τηπ πατούχατ του
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Λέγεται επί των πολυλόγων