Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 66-85 από 133
-
Να λέμε και να στρέμε
(1926)Περί του ότι, όταν συζητώμεν, πρέπει να δεχώμεθα τας προβαλλομένας αντιρρήσεις και να ευλαβώμεθα και τας αντιθέτους γνώμας -
Ξένο ψωμί, δικά του δόντια
(1926)Ερμηνεία: Επί των παρασιτικώς ζώντων και ουδόλως φροντιζόντων περί συντηρήσεως των δι' ιδίων κόπων -
Ξενοδουλεύει, χαίρεται, κακόν καιρό παντέχει
(1926)Ερμηνεία: Επί των καταγινομένων και μεριμνώντων δια ξένας υποθέσεις, χωρίς να φροντιζωσι προσηκόντως περί εαυτών, καταδεδικασμένων ούτω να περιπέσωσι θάττον ή βράδιον εις δυστυχίαν -
Ο άναργος κι ο γλήγορος αντάμα γιοματούνε
(1926)Άναργος ενταύθα έχει την σημασίαν του βραδύς, “γλήγορος” δε του ταχύς. Παρεμφερής η παροιμία προς την των αρχαίων: “Σπεύδε βραδέως” με σχέσιν αιτίου και αποτελέσματος. Δηλαδή και ο ταχύς και ο βραδύς θα φτάσουν συγχρόνως ... -
Ο δαρμός είν' αγιασμός
(1926)Περί του ότι επιβάλλεται πολλάκις προς σωφρονισμόν η τιμωρία. Γνωστή η λαϊκή γνώμη ότι “το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο!” -
Ο λαενάς ξέρει πούθε βάνει το χερούλι
(1931)Δηλαδή ο κατασκευάζων τας λαγήνους γνωρίζει που θα βάλη την λαβήν -
Ο ξένος με τα χέρια και ο νοικοκύρης με τα ποδάργια, η δουλειά του νοικοκύρη γίνεται καλλίτερα
(1926)Δηλαδή έκαστος εξυπηρετεί πάντοτε επωφελέστερον και καλλίτερον τα συμφέροντά του, έσω και αμελώς εργαζομένους, ή ο οιοσδήποτε ξένος και μίσθιος -
Ο τόπος είν' του βασιληά, τα γλέντια είν' 'δικά μας
(1926)Επί των αμερίμνως και ευθύμως διερχομένων τον βίον -
Ό,τι γελάσης θα σου ξημερώση
(1926)Επί των επιχαιρόντων δια τα ελαττώματα των άλλων και τας ξένας κακοτυχίας, οίτινες πάντως θα υποστώσιν την αυτήν τύχην ρν τω προσώπω εαυτών ή τίνος των οικείων των -
Όλ' έκλαιγαν, τα ντέρτιά τους κι ο μυλωνάς τ' αυλάκι
(1926)Ερμηνεία: Επί των μεριμνώντων μόνον δια τα ίδια συμφέροντα, των εγωϊστικώς σκεπτομένων και των μηδέν αίσθημα φιλαληλίας επιδεικνυόντων -
Όταν 'πρεπε, δεν έβρεχε και το Μάη εχιόνιζε
(1926)Ερμηνεία: Επί των ακαιρως και απροσδιονύσως συμβαινόντων -
Όταν ένας έχη μασιά, γιατί να κάψη τα δάκτυλά του;
(1926)Ερμηνεία: Επί των διαθετόντων εύκολα και άφθονα μέσα προς επιτυχίαν του σκοπού, επομένως οι τούτοι δεν έχουσι ανάγκην να υποστώσιν ταλαιπωρίας -
Ούτ' ο τάτος του αμπέλι ούτ' ο γυιός του κλαδευτήρι
(1926)Επί των διαδοχικώς κακοτυχών, απροκόπτων και ανικάνων να βελτιώσωσι τα καθ' εαυτούς -
Ούτε και ορνίθια έχω ούτε και αλουπού φοβιούμαι
(1931)Παροιμία δηλούσα ότι αδιαφορεί τις εις περιστάσεις, καθ΄ ας ο ίδιος ουδέν έχει να διακινδυνεύση η ζημιωθή -
Ουδέ συ παπά, στα Φώτα, ουδ' εγώ στον αγιασμό σου
(1926)Περί των ουδέποτε περί ουδενός συμφωνούντων -
Πήγε για λαγό κι έβγαλε γουρούνι
(1926)Ερμηνεία: Επί των επιτυγχανόντων εις τας επιχειρήσεις των πέραν πάσης προσδοκίας -
Πλατειά καρδιά φυτεύει αμπέλι κ' η στενή το ξεριζόνει
(1926)Περί του ότι δεόν να ώμεν υπομονητικοί και εύθυμοι, καθόσον η θλίψις και η στεναχωρία αποβαίνουσιν ολέθριαι εις ημάς αυτούς -
Πλερώνω σαν ο Φράγκος την κόττα
(1926)Ερμηνεία: Επί πληρωμής υπερβολικής, υπέρ την αξίαν του αντικειμένου