Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Μερεμέτη, Δήμητρα"
-
Το φαϊ κάνει φαρδύ – και η πείνα γεροντίνα
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Ήτοι το φαγητον εκείνο το οποίον παχαίνει τον άνθρωπο, ενώ αντιθέτως η πείνα τον κάμει να ζαρώνη και να φαίνεται σαν γέρος -
Το ψάρι βρομάει απ' το κεφάλι
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956) -
Το ψωμί δένει τον άνθρωπο και το κρασί τον στερεώνει
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956) -
Το ψωμί στηρίζει και το λάδι δυναμώνει, χωρίς ψωμί ζούμε, αλλά χωρίς λάδι δε ζούμε
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956) -
Τό γουρουνακι σ' έπλυνε;
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Η φράσις αυτή λέγεται επίσης για μικρά παιδιά, τών οποίων τό πρόσωπον “έχει βρώμες”, είναι άπλυτον -
Τόσα χρόνια δεν έχουμε ειπή μαύρα μάτια
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Ήτοι δεν έχουμε μαλώσει, δεν έχουμε λογοφέρει, ανταλλάξει κουβέντα -
Τόχε η Μάρω στο μυαλό της, το 'βλεπε και στ' όνειρό της
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956) -
Τόχυσες το δηλητήριο σαν την όχεντρα!
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Λέγουν δια τον άνθρωπον, ο οποίος λέγει φαρμακερά λόγια -
Τον αράπη κι αν λευκάνης, τα κευκώματά σου χάνεις
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956) -
Τον έπιασε η ανοιξιάτικη μυίγα
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Λέγουν διά τον άνθρωπον ο οποίος οργίζεται -
Τον περιμέναμε σαν το Μωυσή να 'βγη από τη θάλασσα!
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Λέγουν δια κάποιον τον οποίον αναμένουν επί πολύ και άνευ του οποίου δεν δύναται να διεκπεραιωθή υπόθεσις τις -
Του Αγίου Ανδρέα, ανδρειεύει το κρύο
Μερεμέτη, Δήμητρα (1953) -
Του αγλιου Ανδρέα αντρειύετ΄η νύκτα
Μερεμέτη, Δήμητρα (1953) -
Του Γενάρη το φεγγάρι, παρά ώρα νάναι μέρα
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956) -
Του ήλιου ο κύκλος άνεμος, του φεγγαριού χειμώνας
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956) -
Του ήλιου ο κύκλος άνεμος, του φεγγαριού χειμώνας
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Κρύο. Όταν ο ήλιος έχει πάρει κύκλο, θα πάρη αέρας και όταν το φεγγάρι έχει αλώνι, θα κάνη χειμώνας -
Του ήλιου ο κύκλος άνεμος, του φεγγαριού χειμώνας
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)