Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κυρμιζάκη, Αγλαΐα"
-
Δεντρό που δε με σκέπει, ας ξερριζωθή να πέση
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Δίκια κι άδικα από τον όρκο λείπε
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Δικό μου το μαχαίρι, το ψωμί δικό σου
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1938)Λέγεται για κείνους που δεν πονούν τα ξένα πράγματα -
Έκαμε κ' η μύγα αλώνι και γυρίζει και μαλώνει
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1938)Λέγεται για τους μεγαλομανείς που δημιουργούν θόρυβο γύρο τους -
Έμπα κ' έβγα κι ανταρέψου κι απ' το σπίτι σου πορέψου
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1938)Φρόντιζε να είσαι αυτάρκης -
Ένας πατέρας τρέφφει δέκα παιδιά, και δέκα παιδιά δεν χουν ένα πατέρα
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1938)Λέγεται για την αχαριστία των παιδιών προς τους γονείς -
Εγώ μουνα που ήμουνα κολόννα και ραΐνα και τώρα εκατήντησα βουρβουλοπροβατίνα
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα -
Εγώ σας έκαμα τα γένεια, έχετε δα και σεις τα χτένια
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1938)Δηλαδή έκαμα το καθήκον μου προς σας, φροντίστε να επωφεληθήτε αυτού του καλού -
Εγώ στραβώνω και πουλώ και συ που βλέπεις παίρνε
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Είδες μάννας κακομοίρας θυγατέρα να χη μοίρα
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1938)Ισοδυναμεί με το πεπρωμένον φυγείν αδύντατον -
Είναι και παρέκει αμπέλια κ' έχουν και καλλιά σταφύλια
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1938)Δηλαδή δεν έχω καμμιά ανάγκη να σε παρακαλέσω -
Είντα 'χω γώ να πάθω από τη μοναξιά μου, σαν κάθωμαι στο σπίτι μας και κάνω την δουλειά μου
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Είντα δέντο κάνει τα μάλαντα;
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1938)Τι δέντρο κάνει τα μάραθα, με τα οποία ετρέφετο αυτή που ρωτά -
Είντα χω γώ να πάθω από τή μοναξιά μου σάν κάθωμαι στό σπίτι μου και κάνω τή δουλειά μου
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Είσου πράμα εις το σπίτι μου και λόγια μη μου βγάνης
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930)