Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Οικονόμου, Μάνθος Κ."
-
Ερώτα εν τη απαλάμη κι ούτω βουήσουμεν κι έπειτα θα γίν' αυτό
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Εφίρ' ου βλάχους του τυρί!
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Προς τους απροσδοκήτους ωφελουμένους ή προς τους θεωρούντας ως παράδοξον τα συνήθως συμβαίνοντα. -
Εχ' που να κριμάσ' ν γκάππα τ
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Έχει περιουσίαν τινά, εφ' ης να στηρίζεται -
Ζάει κ' η μάννα σ' κι ου πατέρας σ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Είναι οιονεί πρόσκλησις προς συμμετοχήν εις το γεύμα απευθυνομένη προς επισκέπτην άμα τη ενάρξει του γεύματος προσερχόμενον -
Ζάει κι άλαλου ζη
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Επί των εν απογνώσει ευρισκομένων, οίτινες ως εκ της απογνώσεως των κρατούν την μέσην των εις τα χέρια των -
Ζη κι μαυρουζή
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Επί των εν απογνώσει ευρισκομένων, οίτινες ως εκ της απογνώσεως των κρατούν την μέσην των εις τα χέρια των -
Ζήσι μαύρι μ' να φας χλουρό τριφύλλ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Επί των διδόντων ελπίδας εις χαμένους -
Ζύγιασι μι του ζύγ' σ' κι ιγώ μι του θ'κό μ'
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Επί εκείνων που δεν συμβιβάζονται και δεν είναι σύμφωνοι κατά τα ήθη -
Ζώα μικρά μετά μεγάλων
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Εις κοινωνίαν ή ομάδα έχουσαν πολλούς αθλίους ή μωρούς -
Η 'ντρουπίτσα τρώει πιτρίτσα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Δια τον στερούμενον και ντρεπόμενον να ζητήση -
Η ακρίβεια φέρ' κι η φτήνεια
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939) -
Η αλ'που η πουνηρή πιάνιτ' απ' τα τέσσερα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Η πονηρία δεν ισχύει πάντοτε -
Η αλ'που πιριμένουντας να πέσ'ν τ' κριαριού τ' αρχίδια ψόφ'σ' απ' τ'μ πείνα
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Οι περιμένοντες αγαθά που δεν επιτυγχάνονται δικαιως δυστυχούν -
Η αλ'πού είχ΄αργατιά κι αυτή τσακνολουιούσι
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Προς τους τα πάντα εποπτεύοντας ίνα μη χαήναι τι της επικαρπίας των ή προς τους απολύτως μη αφιερωμένους εκ ξένους -
Η αλήθεια είναι μαλλώτρια
Οικονόμου, Μάνθος Κ. (1939)Διότι πικρά είναι εις εκείνους που δεν την θέλουν