Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 315-334 από 417
-
Σ' αγαπώ κυρά μ΄που κλάνεις, αλλά συ το παρακάνεις
(1953)Ερμηνεία: Έχει τα όρια της και η υπομονή -
Σ΄ εγύρευα με το κερί και σ΄ εύρα με τον ήλιο
(1953)Λέγεται τότε, όταν τυχαίως συναντώμεν ένα άνθρωπον, τον οποίον προ πολλού εζητούμεν -
Σαν δεν θέλ΄ς να θερίσ΄ς, μάσε ρόβι
(1953)Λέγεται επ΄ εκείνων, οι οποίοι ενώ έχουν μίαν καλήν εργασίαν, την αφήνουν διά να εύρουν άλλην ευκολωτέραν, αλλ΄ αναγκάζονται ως εκ των πραγμάτων, να εργασθούν εις εργασίαν ασυγκρίτως δυσκολωτέραν της πρώτης. Το μαζεύειν ... -
Σαν η κόττα στο μύλο
(1953)Λέγεται επ' εκείνου, ο οποίος ζη πλουσιοπαρόχως και έχει εν αφθονία τα τρόφιμα -
Σαν ο μπέης στ' άχυρο
(1953)Λέγεται επ' εκείνου, ο οποίος επαναπαύεται μακαρίως, επειδή έχει άφθονα τα αγαθά -
Σήκωσ' τον ένα και βαρ' τον άλλο
(1953)Όταν ένας είναι εξ ίσου ανίκανος ή κακός με ένα άλλον, αμφότεροι δε ακταάλληλοι για μια δουλειά, λέγομεν ταύτην την παροιμίαν -
Σκάζ' βουβάλια
(1953)Είναι πολύ επίμονος εις τας ιδέας του, ώστε και αυτοί οι ατάραχοι και υπομονητικοί βούβαβου δύνανται να σκάσουν από την άκαμπτον επιμονήν του -
Σκαλίζοντας σκαλίζοντας η κόττα έβγαλε τα μάτια της
(1953)Πάσα συστηματική και επίμονος παράτασις ή επαναληψις μιας υπόπτου εργασίας θα φέρη ζημίαν εις τον επιμένοντα, εκτός εαν η εργασία είναι καλή -
Σκουφώνει ξεσκουφώνει
(1953)Λέγεται περί ενός σπατάλου που ζη πάντοτε με χρέη, τα οποία δεν προσπαθεί να εξοφλήση -
Σου λείπ' μάννα, δε σου λείπ' λαγγιόλ'
(1953)Μάνα (η) = τεμάχιον υφάσματος, όπερ κατά τήν κατασκευήν των μαλλίνων εγχωρίων φορεμάτων χρησιμοποιείται εις τό μέρος τό προσαρμοζόμενον κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης. Τά εκατέρωθεν τής μάννας τμήματα τού φορέματος ... -
Στην αναβροχιά καλό είν' και το χαλάζι
(1953)Εν καιρώ ελλείψεως και το ελάχιστον, κάτι μας ωφελεί -
Στην καλή τη γίδα κρεμούν κουδούν'
(1953) -
Στην καλή τη μηλιά ρίχν'ν το λιθάρ'
(1953)Οι άνθρωποι από φθόνον και κακεντρέχειαν είναι επιρρεπείς εις το να συκοφαντούν πρόσωπα ικανά και σημαίνοντα -
Στο λόγγο τρώ' ο λύκος το γομάρι, στο σπίτι γένετ' η ζημιά
(1953)Δεν έχει ουδεμίαν σχέσιν ο τόπος ες τον οποίον εγένετο μία ζημία εις βάρος μας. Και αν ο τόπος είναι μακράν, η ζημία πάντοτε μας φθάνει -
Στομ πάτο ξουρίζουν το γαμπρό
(1953)Δεν πρέπει μα βιαζώμεθα εις τας κρίσεις μας, αλλά να αναμένωμεν και το τέλος της εκβάσεως