Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κυρμιζάκη, Αγλαΐα"
-
Το μήλο θα πέση στην μηλιά από κάτω
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Το μυριστικό απίδι την τιμή που έχει δίδει
Κυρμιζάκη, ΑγλαΐαΜε την έννοιαν πως τα προτερήματα πάντοτε φαίνονται -
Το πρώΐμο σπαρμένο είναι και πρόθυμο
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Τό βερεσέ κρασί δυό φορές μεθεί
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Τονέ κλειδώνει η πόρτα μου, τονε σφαλλά η αυλή μου, για γάϊδαρο τον έχω γω τον κακοθελητή μου
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Του διακονιάρη δος ψωμί και δρόμο μην του δείξης
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1938)Λέγεται για κείνους που αρκούνται στα λίγα, φτάνει να μην παραδουλέψουν -
Του ζηλιάρη είναι γραμμένο, άναι το σκότι του πρισμένο
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Του Θεού η εζημιά, ποτές ζημιά δεν είναι
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Του ξηλιάρη είναι γραμμένο, νάναι το σκότι του πρισμένο
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Φάε σκόρδο να πετάξης και κρομμύδι να βερεμιάσης
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Φέξετε μου να κουρέψω πέντε δέκα και το μεσοκουρεμένο
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930)Ο ανάξιος που νομίζει ότι όλα θα τα κατορθώση σε λίγη ώρα -
Ώσπου νάρθη η γνώση πάει το γρόσι
Κυρμιζάκη, ΑγλαΐαΕίναι όμοιο με το “όντεν είν' τα νειάτα πούν τα φρονά κι όντεν είν' τα φρόνα πούν τα νειάτα”. -
Ώφου και να κάτεχα και πως θα κατηντήσω ανθρώπου δε θανάνοιγα το στόμα να μιλήσω
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1930) -
Ωσάν οι γράδες κάνουν τζα, οι ψαρομηλιγκάτες, θαμάζομαι τσι κοπελλιές πως δεν πηδούν 'ς τσι στράτες
Κυρμιζάκη, Αγλαΐα (1938)Ερμηνεία: Λέγεται για τ' αταίριαστα πράγματα