Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Μερεμέτη, Δήμητρα"
-
Μακρυά βροντή, κοντά βροχή
Μερεμέτη, Δήμητρα (1953) -
Μακρυά βροντή, κοντά βροχή, κοντά βροντή, μακρυά βροχή
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956) -
Μαλώνουμε γειτόνισσες; Στ' αγκάθια στέκομαι
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Η παροιμία αυτή λέγεται δια τους φιλέριδας -
Μας δέρνει με τη γλώσσα
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Ήτοι αι ύβρεις της, η γκρίνια της ισοδυναμούν με ξυλοδαρμό -
Μας πάτησε πόδι
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Ήτοι μας επεβλήθη, με το “έτσι θέλω” του πέρασε κατ' άλλην έκφρασιν -
Ματάκια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956) -
Με έπεσε το πρόσωπο απ' τη ντροπή μόλις τάκουσα
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Ήτοι, ντράπηκα πολύ που άκουσα αυτά τα λόγια -
Με πέσανε τα μούτρα απ' τη ντροπή μόλις τάκουσα
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Ήτοι, ντράπηκα πολύ που άκουσα αυτά τα λόγια -
Με πορδιές αυγά δε βάφονται
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Δηλαδή δια να έλθη εις πέρας μια εργασία, απαιτείται περίσσεια δυναμεων, είτε υλικών, είτε σωματικών -
Με το ζόρι παντρειά
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956) -
Με το νου πλουταίν' η κόρη, με τον ύπνο η ακαμάτρα
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956) -
Με τρώει η κοιλιά
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Χρησιμοποιείται εις την καθημερινήν ομιλίαν, οσάκις κάποιος ή κάποια δείχνει διάθεσιν να μαρτυρήση κάποιο μυστικό που ηξεύρει -
Με ψόφησες το σκουλήκι του αυτιού
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Αι ως άνω φράσεις λέγονται δι' ανθρώπους έχοντας οξείαν φωνήν αλλά και δι' όσους λέγουν πολλά,τους πολυλογάδες. -
Μέ τρύπησες τ' αυτιά
Μερεμέτη, Δήμητρα (1956)Αι ως άνω φράσεις λέγονται δι' ανθρώπους έχοντας οξείαν φωνήν αλλά και δι' όσους λέγουν πολλά,τους πολυλογάδες.