Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ."
-
Αν εθθυμούττο τα καλά, τα ΄ούδια έτ τα σφάζα
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Επί των αχαρίστων -
Αν ήθε' να 'ναι τα θήμισα καλά, ήτο να κάνουν τσαί τοις γυναίτσες
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1934)Η παροιμία αναφέρεται εις τας συχνάς διαφωνίας των συνεταιρικώς εργαζομένων. Εθήμισα = τα εξ' ημισείας κανονιζόμενα (κυρίως επί σποράς) εκ της φρ. εφ. Ημίσεος, εφημίσο, εθημίσο εναλλ. Φ – θ -
Αν ήκουεν ο Θεός τωκ κοράκω, έθ θα 'χε πούετε γάαρο
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1934)Των κακών αι επιθυμίαι δεν εκτελούνται -
Ανάθθεμα πού βρη τσαιρό τσ' άλλο τσαιρό αλιμένει, γιατ' ο τσαιρός τα πράματα ξανάστροφα τα φέρνει
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1934)Ερμηνεία: Δίστιχον παροιμιώδες -
Ανε(γ)έλαστο τσαί άκατα (δ)ίκαστο
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Επί πραγμάτων ανελπίστων και προκαλούντων την κοινήν αγανάκτησιν -
Απάνω στο θανατικό ενέμμισε φαούι
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1934)Ερμηνεία: Επί αλλεπαλλήλων δυστυχημάτων, ανεμμώ= φυτρώνω, φαούι (φαγούδι)= φάγουσα, φαγέδαινα -
Από ΄σπέρας μετά γειάς τσαί νυχατό μετά χαράς
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1934)Ερμηνεία: Γενικώς λέγεται επί της ταχεία φθοράς παντός πράγματος -
Από σιανό ποταμό αλλάργα τα ρούχά σου
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1934)Οι υπερβολικώς φιλήσυχοι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι διά την κρυψίνοιάν των -
Από τη κούτλα φέντζ' ο ήλιος
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Λέγεται επί αγαπητού προσώπου αποτελούντος την ευτυχίαν των γονέων κ.τ.λ. Ως ο ήλιος εμφανιζόμενος ζωογονεί και φωτίζει τον κόσμον -
Από τσει που θα σαρτάρ' η κατσίκα, σαρτέρει τσαι το κατσικάτσι
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1934)Το παράδειγμα των γονέων και δη της μητρός ακολουθείται από τα τέκνα -
Απου πορπατεί, σκιάς ακάθθα θα του μπη
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1934)Ο δραστήριος και ενεργητικός θα κερδίση πάντοτε κάτι έστω και μικρόν -
Απού 'ναι καλορρίζικος γεννά τσ' ο πετεινός του
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Ο τυχηρός άνθρωπος κερδίζει και εκ των απροσδοκήτων -
Απού 'ναι καλορρίζικος γεννά τσ' ο πετεινός του, τσ' απού 'ναι κακορρίζικος σκολά τσ' η όρνιθά του
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1932)Ερμηνεία: Εις τους τυχηρούς συμβαίνουν και τα μάλλον απροσδόκητα αγαθά, τουναντίον εις τους ατυχείς -
Απού 'τυχε ας μην ετύχαινε, τσ' απού 'λαχε, αε ήθελε μη λάχη, σε αντρούνου χωρισιά τσαί σ' ερημιά πραμάτου
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1934)Ο χωρισμός ανδρόγυνου και η εγκατάλειψις και ερήμωσις πατρικού κτήματος είναι λυπηρόν και φευκτέον θέαμα -
Απού εθ θάψη, παντ' αλημένει
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935)Οτι ο θάνατος επέρχεται διαδοχικώς -
Απού ζυμώση τσαι πλυθή πέντε μέρες εμορφιεί
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1934)Καλλωπιστική συμβουλή. Το πλύσιμον με τον εκ του ζυμώματος απομένοντα χυλόν είναι εξωραϊστικόν του προσώπου δια τας εν αυτώ αμυλώδεις ουσίας -
Απού θέλει να 'εράση αργαστήρι ν' αοράση
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1934)Η τφαντική θεωρείται εκνευριστική εργασία εξαντλούσα προώρως τας γυναίκας -
Απού λείψη, λείψιν έχει
Ευαγγελίδης, Τρύφων Ε.; Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1935) -
Απού μιλ' αουπίσω μου, του κώλου μου τα λέει
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1932)Ο μη έχων το θάρρος της ενώπιον του άλλου παρρησίας είναι αξιοπεριφρόνητος -
Απού νηστεύγει γι' αρκοντιά, η πείνα του πομένει
Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. (1934)Ο εκ στερήσεων επιδεικτιών ως πλούσιος, θα έχη μόνον κέρδος την λιμοκτονίαν