Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Λιουδάκη, Μαρία"
-
Τ΄αγιού Φιλίππου την αποκρά, φιλεί η πουλιά τ'αόρι
Λιουδάκη, Μαρία (1937)Ερμηνεία: Τ΄αγίου Φιλίππου, την ώρα που ξημερώνει δύει η πούλια -
Τα 'χα 'γω να πω τσης θειάς μου εκοσκίνιζεν εκείνη
Λιουδάκη, Μαρία (1939)Το λένε όταν κάποιος τις δικές του ευθύνες τις αποδίδει σε άλλον -
Τα 'χει η Μαργιά στο ξύπνιο της τα βλέπει στ' όνειρό της
Λιουδάκη, Μαρία (1937) -
Τα 'χεις, γέρο, κοκορεύεις; Τα δαιμόνια δε μ' αφήνουν
Λιουδάκη, Μαρία (1939)Το λέν σοτυς γέρους που θέλουν να μιμούναι τους νέους -
Τα 'χεν η κερά στον νουν της ήβλεπεν τα στ' όνειρον της
Λιουδάκη, Μαρία (1940) -
Τα βερεσέδια δυό φορές πληρώνονται
Λιουδάκη, Μαρία (1938)Τό λέν όταν ο έμπορος γράφει πιό πολύ από όσο χρωστεί ο πελάτης -
Τα γράφ' η Μοίρα του παιδιού, πελέκια δεν τα κόβγουν και το πελέκι να κοπή, η Μοίρα δεν το λειώνει
Λιουδάκη, Μαρία (1940) -
Τα γραμμένα, παραγραμμένα δε γίνουνται
Λιουδάκη, Μαρία (1937)Ερμηνεία: Το τυχερό δεν μπορεί να σβήση -
Τα γρόσα το θεόν επαραδώσαν
Λιουδάκη, Μαρία (1939) -
Τα καλά του Γιάννη θέλω, μα τον Γιάννη δεν τον θέλω
Λιουδάκη, Μαρία (1938)Θέλω την κληρονομιά, μα δεν θέλω το βάρος του -
Τα καλομαζωμένα παίρνει ο διάβολος τα μισά, και τα κακομαζωμένα παίρνει και το νοικοκύρη
Λιουδάκη, Μαρία (1938) -
Τα καλύτερ' απίδια πέφτουνε στου χοίρου τη μούρη
Λιουδάκη, Μαρία (1940) -
Τα καλώς συναγμένα, παίρνει ο διάβολος τα μισά, τα κακώς και το νοικοκύρη
Λιουδάκη, Μαρία (1939) -
Τα κρυφά σας μυστικά και στην Πόλη ξακουστά
Λιουδάκη, Μαρία (1938)Το λεν σ' αυτούς που κρυφοκουβεντιάζουν μπροστά σε παρέα -
Τα κρυφά σας φανερά και στην Πόλη ηκουστά
Λιουδάκη, Μαρία (1938)Το λεν όταν δυό μιλούνε μυστικά κι οι άλλοι τους ακούνε