Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής
Αποτελέσματα 226-245 από 408
-
Όποιος δε θέλ(ει) να ζυμώσ(η) όλ(η) 'μέρα κοσκινίζει
(1940)Έτσι λένε για να χαρακτηρίσουν την κωλυσιεργεία μερικών -
Όποιος ζητάει δε χάνει κι' όποιος ρωτάει δε χάνεται
(1940)Λένε δηλαδή με την παροιμία αυτή πως με το να ζητάς και να ρωτάς δε χάνεσαι -
Όποιος ξυέται μοναχός τ', ξυέται καλύερα
(1940)Δηλαδή όταν κανείς κάνη τη δουλειά του μόνος του, δίχως να εμπιστεύεται η δίχως να υποχρεώνται σ΄άλλους είναι καλύτερα -
Όποιους δεν έχ' τ γνώσ' στου κιφάλ', ν έχ στα πουδάρια
(1910)Επί των λησμονούντων τι και υποβαλλομένων εις διπλούν κόπον προς κόμισίν του. -
Όπους λάχαμαν
(1910)Είναι οιονεί αίτησις συγγνώμης υπό του φιλοξενούντος όταν δεν έχη τον καιρόν να παρασκευάση αντάξιον γεύμα εις τον φιλοξενόυμενον -
Όσο ο νους μου στο χωράφι, τόσο να βρεθούν τα βόδια
(1940)Λέγεται για τους αμέριμνους που δε φροντίζουν -
Ότ' γίνκι, γίνκι, δενγ ξιγένιτι
(1910) -
Όχ' κόκκου, άλλ' αυγό
(1910)Ερμηνεία: Επί των ζητούντων να διορθώσουν και ανασκευάσουν τι δι' άλλης λέξεως ή φράσεως, αλλά της αυτής εννοίας -
Όχ'(ι) πως ήξιρις νύφ' μούν' όπως θέλ' η πιθιρά σ'
(1940)Να προσανατολιζώμεθα αναλόγως των καταστάσεων -
Οι γύφτ' πάν' ακάλιστ'
(1910)Δηλαδή, είναι ανάγκη προσκλήσεως, ης δεν αιθάνονται την ανάγκην μόνον οι γύφτοι, ακλήτως μετέχοντες γαμηλίων γευμάτων -
Οι πουλλές οι μαμμές βγάν' ν του πιδί σακάτκου
(1910)Όταν τι γίνηται άμα παρά πολλών και δη κατά την γνώμην εκάστου, γίνεται ατελές -
Ου κάλπκους ου παράς δε χάνιτι
(1910)Οι δια την αρετήν των επωφελείς και χρήσιμοι προώρως εκλείπουν, ενώ τουναντίον οι όλως άχρηστοι ή δια την κακίαν των επιβλαβείς διασώζονται -
Ου Τούρκους πιάν' του λαγό (ή τουνγ κλέφτ') μι τουν αραμπά
(1910)Ευχερώς συλλαμβάνει τους παρανομούντας ή υπόπτους διά προδοτών, κατασκόπων