Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Κολίτσης, Ανδρέας Μ."
-
Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951) -
Μιά μάμμα τζιαι μιάν χάσκα
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Όταν ένας σπαταλά ό,τι έχει δια μιας και μετά μένει με το στόμα ανοικτό όπως λέγει και μια άλλη παροιμία -
Ν' απλώνης τα πόδκια σου ώσπου φτάννει το πάπλωμαν
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951) -
Να θωρής την κρυάδαν τζαί να μοιράζεσαι το πάπλωμαν
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951) -
Να ξανακάτσω νύμφη, τζαί ξέρω να καμαρώσω
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Το λέγει κάποιος ο οποίος χάνει μίαν ευκαιρίαν και μετανοεί γι΄ αυτό -
Νηστεύκει την μίλλαν τζαι τρώει το λατρίν
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951) -
Νηστιτζή αρκούδα χορεύκει;
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Όταν ένας λόγω του ότι πεινά αρνείται να πράξη κάτι -
Ξένος κώλος σοίλιες κουρπατζιές ελλίες του
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Δηλαδή δεν λυπούμεθα και πολύ δια τα δυστηχήματα των ξένων -
Ξηπετσισμένος κουρκουτάς, τον άλλον καταρέσσιει
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Λέγεται όταν ένας φτωχός ζητή βοήθειαν, από ένα άλλον φτωχόν -
Ο γάδαρός μου εν' οκνιάρης τζαί βαρογομαριάρης
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Λέγεται όταν αναθέση τις εις κάποιον να μεταφέρη ωρισμένα πράγματα και εκείνος αντί να μεταφέρη ολίγα πρώτα και μετά να επιστρέψη να πάρη και τα υπόλοιπα, τα μεταφέρει όλα μια φορά -
Ο Θεός γλέπει τον κλέφτην, μα γλέπει τζιαι τον νοικοτζιύρην
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Γλέπω = βλέπω, φυλάττω -
Ο Θεός θωρεί τζάι θυιά
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Δηλαδή ο Θεός κρίνει έκαστον αναλόγως την πράξεων του -
Ο Θεός σκάλες ανεβάζει, τζαί σκάλες κατεβάζει
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)Άλλους ο Θεός ανυψώνει και άλλους ταπεινώνει -
Ο κάττος τζι' αν εγέρασεν τα νύσσια πούσσιεν έσσιει
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951) -
Ο κόσμος τόσσιει τούμπανον τζι' εμείς κρυφόν καμάριν
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951) -
Ο ουρανός ο ξάστερος εφ φοάται π' ασταπές
Κολίτσης, Ανδρέας Μ. (1951)